Momenteel is de Britse zanger en Take That frontman Gary Barlow op tournee in Engeland met zijn ‘Songbook Tour 2025’. Nadat Gary afgelopen jaar maanden lang zeer succesvol op tournee was met Take That, is het nu tijd voor een solo tour. In de ‘Songbook Tour 2025’ neemt Gary zijn fans mee op reis door zijn songbook gevuld met liedjes die hij schreef in een periode tussen zijn 15e tot heden. De grote concertzalen en stadions maken nu plaats van knusse en intieme theaters. Afgelopen donderdag keerde Gary Barlow terug naar Manchester voor een thuiswedstrijd in de O2 Apollo.
Het voorprogramma werd verzorgd door de 22-jarige pianist Brad Kella. Met prachtige instrumentale nummers op piano speelde, de lichtelijk nerveuze, Brad Kella zich in de harten van het publiek in Manchester. Geheel autodidact leerde Brad de piano te bespelen en dit resulteerde in indrukwekkende eigen composities. Daarnaast trakteerde hij het publiek ook nog op een Coldplay medley op de piano.
Klokslag kwart over acht begon Gary Barlow aan zijn thuiswedstrijd in de tot de nok gevulde O2 Apollo in Manchester. Manchester is de plaats waar Take That het levenslicht zag, daarom voelen concerten van Take That en Take That-leden afzonderlijk van elkaar in deze stad altijd extra bijzonder aan. Het voornamelijk vrouwelijke publiek ontving de Take That frontman met open armen. Door met ‘Open Road’ en ‘Greatest Day’ te openen maakte Gary direct een zeer sterke start. Bij ‘Greatest Day’ werd de eerste lading confetti de zaal in geschoten en zongen de fans hard mee.
Het gevoelige en opzwepende ‘Let Me Go’ zorgde voor een vroeg hoogtepunt in de setlist. Samen met zijn ijzersterke band zorgde Gary voor een feestje op het podium en zong het publiek fanatiek mee.
Het a capella gedeelte zorgde voor kippenvel en samenhorigheid, waarbij het harde geklap van het publiek de muziek haast overstemde. Ook het in 2020 verschenen ‘Incredible’ kreeg een plekje op de setlist tijdens deze tournee. De aanwezige blazerssectie zorgde voor een mooie en zeer enthousiaste toevoeging tijdens het concert, wat het geheel een nog speelser karakter gaf. Voor Gary was het fijn om weer thuis te komen in Manchester, waar deze dag de zon scheen. De zeer fanatieke en luidruchtige fans gingen volledig uit hun dak.
In het kader van deze ‘Songbook Tour 2025’ werden sommige klassiekers in een ander jasje gestoken. In een mooie medley met nummers uit de jaren 90 kregen de nummers een wat meer jazzy sound. Zo volgden ‘Sure’ en ‘Everything Changes’ elkaar mooi op. Bij het in 1993 verschenen ‘Whatever You Do To Me’ refereerde Gary naar de live registratie in ‘Live in Berlin 1994’, waar hij met een grote spotlight op de uitzinnige menigte scheen. Het leek hem leuk om dat nu in Manchester ook weer te doen, wat zorgde voor een mooie trip down memory lane.
Dat Gary Barlow als frontman van Take That en ook solo een echte entertainer is, kwam tijdens dit concert goed tot uiting. Zo was de magie tussen Gary en zijn band zeer goed voelbaar en ook de fans had hij volledig aan zijn zijde. De keuze en opbouw van nummers op de setlist waren bewust en zorgvuldig op elkaar afgestemd. Niet alleen werd er volop gezongen, gedanst en meegeklapt; er was ook plaats voor emotionele en kleine nummers. Zo kwam er zelfs een zogenoemd nieuw gedeelte in de show waar Gary zijn fans een moment gaf voor een kleine zitpauze, wat (opvallend genoeg) met groot applaus werd ontvangen. Toen de eerste piano klanken van ‘Forever Love’ door de O2 Apollo gonsden was er een duidelijk “Ahhhh!” te horen uit het publiek, waar deze debuutsingle van Gary een speciale plek in het hart had.
Veel nummers vonden hun oorsprong op de piano van Gary, zo ook het op 15-jarige leeftijd geschreven ‘A Million Love Songs’, waarbij support act Brad Kella plaats mocht nemen achter de piano. De klanken van bandleider Mike Stevens op saxofoon maakten het geheel onweerstaanbaar en er werd dan ook hard meegezongen.
Het onofficiële laatste lied van deze avond was ‘Rule The World’, waarbij Gary zijn fans vroeg de lampjes van de telefoons aan te zetten om zo een zee aan lichtjes te creëren. Dit zag er werkelijk prachtig uit. Met de Take That klassieker ‘Never Forget’ kwam dit bijna twee uur durende concert tot zijn eind. De fans op de eerste rij kregen van Gary een hand en ook de rest van het publiek in Manchester ging compleet uit zijn dak.
Niet alleen was Gary Barlow tijdens dit concert intiemer en persoonlijker met zijn fans, ook kreeg het publiek een mooi overzicht van het vakmanschap van Gary als songwriter te zien en horen. Met vele jaren aan ervaring wist hij precies wat het publiek nodig had en bracht hij dit met veel enthousiasme, zelfs de welbekende danspasjes van de allereerste nummer 1 hit voor Take That ‘Pray’.