Derek Forbes was elf jaar lang bassist van de Simple Minds. Over zijn jaren bij de Simple Minds schreef hij onlangs het boek ‘A Very Simple Mind’. In een openharig gesprek met Maxazine vertelt Derek Forbes onder meer zover zijn vertrek bij de Simple Minds, zijn ontmoeting met Paul McCartney en over de legendarische optredens in Ahoy in Rotterdam.
In een van de eerste hoofdstukken in het boek ‘A Very Simple Mind’ schrijft de 67-jarige Derek Forbes over zijn jeugd in Glasgow en de invloed van zijn familie op zijn muzikale carrière. Zijn opa speelde doedelzak in het leger. Bij zijn neven leerde hij mondharmonica spelen en luisterde hij naar platen, vooral The Beatles. Als 15-jarige zong Derek in hun schoolband. En zijn moeder kocht zijn eerste gitaar, ‘haar beste investering ooit’ zo schrijft hij in zijn boek.
Love Like a man
Op zijn eerste gitaar probeerde Derek nummers na te spelen als ‘Love Like a Man’ van Ten Years After. Niet de meest eenvoudige baseline voor een starter. ‘’Ik probeerde ‘Badge’ van Cream, nummers van Black Sabbath en inderdaad ook Ten Years After. Inderdaad niet de makkelijkste, maar het lukte mij. Blijkbaar had ik talent. Volgens mijn moeder was ik van jongs af aan al aan het dansen en met muziek bezig’’ aldus Derek waarna hij de baseline van ‘Love like a man’ nog eens na neuriet.
Zijn oom John leerde hem de eerste akkoorden. ‘Samen met mijn tante speelde hij banjo in een band. Hij schreef voor mij de eerste twaalf simpele akkoorden uit. Ik spendeerde al mijn vrije tijd aan oefenen, oefenen en nog eens oefenen en voor ik het wist was ik lead gitarist. Eigenlijk ben ik dat diep in mij altijd al geweest’’.
The Subs en Jim Kerr
Alhoewel Derek in zijn hart liever als lead gitarist verder had willen gaan, voegde hij zich in de zomer van 1977 als bassist bij de Schotse punkband The Subs. Daar maakt hij indruk op de dan 18-jarige Jim Kerr, die hem vervolgens begin 1978 vroeg over te stappen naar de net opgerichte Simple Minds. Als bassist. Omdat Derek voor zichzelf geen toekomst als bassist zag, twijfelde hij aanvankelijk. De diefstal van zijn gitaar hielp hem uiteindelijk in zijn keuze om aan de slag te gaan als bassist bij de Simple ‘’Ik ben de dief nog altijd dankbaar, zonder hem had ik nooit mijn bijdrage kunnen leveren aan het onmiskenbare geluid van Schotland’s meest succesvolle band’’, aldus Derek in zijn boek.
1984: The best year ever
Derek Forbes begint zijn boek met het hoofdstuk genaamd ‘’The best year ever’’. Daarmee doelt hij op 1984, een jaar waarin het album ‘Sparkle in The Rain’ is uitgekomen en de band wereldwijd doorbrak. De Simple Minds toerden over vrijwel alle continenten en trokken volle zalen en stadions. Forbes schrijft in zijn boek tot in detail – bijna van dag tot dag en met data – over anekdotes en ontmoetingen tijdens de wereldtournee waarin de band optrad. Van Amerika, Canada, Japan tot en met Europa. Zoals de twee optredens in Ahoy in Rotterdam op 31 maart en 1 april 1984. “We waren nog erg jong en ontmoetten beroemdheden en managers, traden voor het eerst op in grote hallen en stadions en reisden over de gehele wereld. Ik hield een dagboek bij vandaar dat ik alles nog in detail kan beschrijven. De uitverkochte optredens in Ahoy waren voor ons bijzonder omdat we daar voor het eerst het gevoeld hadden de wereldtop de hebben bereikt. Duizenden dolenthousiaste fans zongen van begin tot einde mee en dansten onafgebroken. Alle twijfel was weg.”
Ook andere bezoeken aan Nederland komen aan bod in het boek van Derek Forbes. Zoals een fietstocht van Arnhem naar Velp voorafgaand aan een optreden in de Stolkvishal in Arnhem in 1982. “Nederland is een fietsland, dus ik wilde hoe dan ook even op de fiets.”
Rolling Stones en Paul McCartney
Tijdens zijn Simple Minds jaren speelde Derek samen met ,en ontmoette hij diverse internationaal bekende muzikanten en sterren. Zoals David Bowie, Frida Lyngstad (van ABBA), Iggy Pop, David Bowie, Olivia Newton John, Jeff Lynn, U2 en The Rolling Stones met wie hij naar de WK voetbal USA-Iran keek. Zij boek staat vol met anekdotes. Over het antwoord op de vraag welke in zijn boek genoemde persoon en ontmoeting hem het meest bij is gebleven en door wie hij als muzikant is geïnspireerd, twijfelt Derek geen moment. “Ik ben geïnspireerd door Jack Bruce, bassist van Cream, Stanley Clarke, Peter Hook en Roger Waters van Pink Floyd, maar boven alles door Paul McCartney. Als jonge jongen was ik al fan van The Beatles. Mijn oudste zus had al hun platen. Ik keek tegen ze op. Wie niet? Tijdens remix opnames van The Glittering Prize (in 1981), liep zijn voormalige vrouw Linda plotsklaps naar binnen en vroeg ons of we Paul wilde ontmoeten in de studio ernaast. Ik trilde van de zenuwen toen ik hem de hand schudde. Paul zette zijn handtekening op een oude Beatles perspas, die ik ooit had gekregen, en schreef ‘Paul McCartney to a very Simple Mind’ verwijzend naar een radio presentator die McCartney altijd aankondondigde met A Very Beatle. De titel van mijn boek verwijst naar zijn groet.”
Paradiso
Over plekken en steden gesproken. Derek Forbes speelde met de Simple Minds in tientallen landen en honderden steden. De eerste show in Europa was in Berlijn. Het is weliswaar al decennia geleden maar aan sommige steden en optredens bewaart hij nog altijd goede herinneringen. ‘’Voorop gesteld Glasgow, onze thuisstad en in Europa de optredens in Italië en ook de optredens in Paradiso in Amsterdam herinner ik mij nog altijd. En Amerika, Australië en Nieuw Zeeland. In 1995 speelden we voor 650.000 in 1995 in Rome. Maar eerlijk gezegd vind ik optreden voor vier mensen lastiger’’.
In 1985 scheidden de wegen tussen Derek Forbes en de Simple Minds. ‘Ontslagen’ aldus Forbes in zijn boek. Op de vraag over de reden van het ontslag en of wat hij anders had gedaan, mocht hij de klok terug kunnen draaien, steekt Derek de hand in eigen boezem. ‘’René, de breuk was domweg mijn fout. Ik ging volledig op in mijn toenmalige relatie en ik verwaarloosde de aandacht voor de Simple Minds. Ik was niet meer zo’n grappige en aardige jongen als voorheen. Het was mijn Yoko Ono moment’’, aldus Derek tegen het einde van ons gesprek. In 1995 keerde Jim nog voor drie jaar terug in de Simple Minds. Derek’s laatste optreden in de Simple Minds was op 21 juli 1998 in het Franse Lyon.
Waterfront
In de titel van het boek zou je ook iets van zelfkritiek kunnen lezen. Hij schreef een aantal succesvolle Simple Minds nummers zoals ‘Waterfront’, toerde tien jaar lang met de band over de wereld maar heeft er financieel nauwelijks tot niets aan verdiend, zo is te lezen in het laatste hoofdstuk van het boek. Alhoewel een gevoelig onderwerp, doet Derek Forbes er zelf redelijk luchtig over. “Ik koester de mooie herinneringen. De optredens, de mooie hotels, de landen, de steden, de ontmoetingen etcetera. Geld is niet het belangrijkste.”
Ons gesprek sluiten we af met het bespreken van de stand van zaken in het Schotse voetbal en mijn slotvraag; als Jim Kerr je nu zou bellen om terug te keren naar de Simple Minds, wat is dan je antwoord? ‘’No thanks’’, aldus Derek. Waarvan akte.
Naast Simple Minds speelde Derek Forbes in bands als Propaganda, Big Country. Spear of Destiny en Oblivia Dust en The Alarm. Met de voormalig Simple Minds-bandleden drummer Brian McGee en toetsenist Mick Macneil heeft hij nog regelmatig contact. Van Jim Kerr ontving hij geen reactie op zijn boek.
