Het was met recht een samenstelling die het predicaat supergroep verdiende; de Vreemde Kostgangers. Bestaande uit drie grote namen uit de Nederpopgeschiedenis: George Kooymans, Henny Vrienten en Boudewijn de Groot. Bij toeval ontstaan als gelegenheidsband voor een verjaardagsfeest van Kooymans Golden Earring collega en drummer Cesar Zuiderwijk. De chemie bleek zo goed dat er theatertournees en twee albums verschenen van het drietal.
Maar helaas was het van korte duur. Want het verloop is bekend. Bij George Kooymans werd de ziekte ALS geconstateerd en hij moest daardoor noodgedwongen met zijn muzikale activiteiten stoppen; de Golden Earring én de Vreemde Kostgangers. Henny Vrienten werd in het najaar van 2021 ernstig ziek en overleed uiteindelijk in april vorig jaar. Alleen Boudewijn de Groot is muzikaal nog actief en gezond, maar besloot te stoppen met optreden.
Toch lag er nog een derde album op de plank. Deels los van elkaar opgenomen tijdens de coronapandemie, en ook nog niet volledig klaar op het moment dat Henny kwam te overlijden. Toch was het zijn nadrukkelijke wens dat het album er toch nog zou komen. Nu is er met ‘Mist’ dat album verschenen. Een album met een pijnlijk randje met de wetenschap dat dit waarschijnlijk de laatste muzikale activiteit zal zijn wat we van Henny Vrienten en George Kooymans zullen horen.
Boudewijn noemde het in de aankondiging echter ‘een waardig slotakkoord’, en dat kan alleen maar benadrukt worden bij het beluisteren van het album. Alle drie de heren halen nog eens het beste in zichzelf naar boven op het album. George Kooymans zingt fabelachtig mooi het door wijlen Thé Lau geschreven ‘De Liefde Kent Geen Tijd’ en rockt als van ouds in ‘Fender Strat’ en ‘Lippen’. Henny’s teksten klinken opeens wat wrang in de titeltrack en ‘Tijd Tekort’, maar leverden samen met ‘Niet Wederzijds’ aan het einde van zijn leven nog mooie parels in zijn oeuvre af. Boudewijn de Groot voegt ook nieuwe parels toe aan zijn oeuvre op het vertrouwd klinkende ‘Ik Speel Gitaar’ en het uptempo ‘Het Einde van Misschien’ dat eerder door Rob de Nijs werd opgenomen op zijn laatste album ”t Is Mooi Geweest’ uit 2020. In de afsluitende track, het country-achtige ‘Zeg Me’, laten de heren nog eens horen hoe mooi zij meerstemmig harmonieën konden zingen.
Naast ‘Het Einde van Misschien’ staat er nog een nummer op van de Groot dat eerder verscheen. Weliswaar in zijn eigen versie verscheen afgelopen najaar op zijn album ‘Windveren’ al het emotionele ‘Hoe Meer Ik Dichterbij Kom’, een eerbetoon aan zijn te vroeg overleden moeder. George Kooymans schreef hiervoor de melodie. Omdat Boudewijn zó enthousiast was over de gezongen versie van Kooymans is het nummer in zijn versie op dit album terecht gekomen. Toch komt Boudewijn’s eigen eerder verschenen versie puurder over dan de versie van Kooymans.
Maar al met al kunnen de eerdere woorden van Boudewijn alleen maar onderstreept worden. Het is mooi dat Henny’s laatste wens hiermee in vervulling is gegaan. Het vormt een mooi eerbetoon aan muzikale voetsporen van drie Nederpoplegendes. (9/10) (Excelsior)
