Thijs van Leer is één van de iconen van de gouden eeuw van de Nederlandse popmuziek. Hij hoort buiten kijf thuis in de Nederlandse Hall of Fame, de Galerij der Groten. Het aantal hunner is beperkt: Jan Akkerman, George Kooymans, Robbie van Leeuwen, Barry Hay, Herman Brood. Dan heb je het wel zo’n beetje gehad. In Nederland heb je al gauw een zogenaamde hit, maar bovengenoemden zijn beroemd over de hele wereld.
Maandag 20 september aanstaande krijgt Thijs van Leer een Lifetime Achievement Award uitgereikt tijdens het Buma Awards Gala in het BIMhuis te Amsterdam. Een terecht en geweldig eerbetoon voor zijn enorme bijdrage aan de Nederlandse muziekcultuur, maar Thijs rust niet op zijn lauweren, met het “nieuwe” FOCUS trekt hij nog steeds orgelspelend, fluitend en yodelend de wereld rond, tenzij het Covid-virus dat verhindert. De tijd van gedwongen thuiszitten heeft van Leer niet benut voor introspection maar voor een puik solo album, in de Franse taal gezongen. De naam van het album luidt ‘Parce que’.
De muziek is van zijn hand. De fabuleuze Franse teksten zijn van Anne-lies Lommen, levensgezellin van Thijs. In feite speelt het gehele Circus van Leer een rol op het album. Dat krijg je als je de deur niet uit mag vanwege een avondklok. Thijs zingt, kleindochter zingt en huisvriendin Fransje Mulder zingt. Thijs speelt, Ruben van Boven drumt en Udo Pannekeet speelt bas. Hiermee krijgt het album terecht het opschrift Thijs van Leer et copains. Het album komt deze week uit.
