Het origineel van ‘Zombie’ werd uitgebracht in 1976. Pas in de jaren erna groeide het album uit tot de mythische proporties die er nu omheen hangen. Het album is niet alleen vanwege zijn razend knappe Afrobeat muziek legendarisch, maar misschien wel vooral omdat het laat zien waartoe muziek ook maatschappelijk in staat is.
Nadat Fela Kuti terug was gekeerd van een verblijf in de Verenigde Staten had hij zich muzikaal steeds meer ontwikkeld tot een maatschappijkritische activist die de corruptie van de Nigeriaanse overheid steeds weer opnieuw aan de kaak stelde. Fela’s muziek werd steeds populairder, niet alleen in Nigeria, maar ook in andere Afrikaanse landen en in de rest van de wereld, waardoor de aandacht steeds meer kwam te liggen op het regime, dat daar niet blij mee was.
Fela Kuti had zijn woning, een compound waar hij woonde met zijn familie en bandleden en waar hij zijn eigen opnamestudio had, inmiddels omgedoopt tot de Kalakuta Republic. Het was een zelfstandige ministaat waar de Nigeriaanse overheid geen zeggenschap meer had. Een doorn in het oog van de junta.
Het album ‘Zombie’ luidde de opmaat in voor het ingrijpen van de militaire machthebbers onder leiding van Generaal Obesanjo. Het album en dan in het bijzonder het titelnummer ‘Zombie’ werd zo populair onder de bevolking dat de machthebbers zich gedwongen zagen in te grijpen. Op 18 februari 1977 bestormden meer dan 1000 gewapende soldaten de Kalakuta- Republic en branden de compound volledig af. Hierbij werd de moeder van Fela Kuti, een bekende feministische activiste gewond toen ze door een soldaat uit een raam op de achtste etage werd gegooid. Ze overleefde dit aanvankelijk, maar enkele weken later overleed zij aan haar verwondingen
De plundering van Kalakuta door het leger in 1977 werd niet volledig veroorzaakt door ‘Zombie’, maar het album bracht de spanning tussen Kuti en het militaire regime tot een breekpunt. Op het titelnummer, onder een dringende, dwingend en steeds repeterend ritme van zijn band Afrika 70, bespotte Kuti de mannen in uniform als dwaze misdadigers, waarbij elk van zijn regels werd onderbroken door de beschimping van het vrouwelijke achtergrondkoor: ‘Zombie!’ Voor het leger waren de teksten de laatste provocatie, een directe aanval op hun trots en prestige, en waarschijnlijk nog meer kwetsend omdat ze gedeeltelijk door vrouwen werd gemaakt. Erger nog, Zombie was een hit in heel Afrika en voegde een internationale dimensie toe aan de belediging. Dit was de druppel die de emmer deed overlopen. In de Nigeriaanse pers verschenen verzonnen verhalen over hoe Kuti en zijn bandleden meisjes de compound in lokten om ze daar te verkrachten. Dit verschafte de militairen een excuus om hun actie te rechtvaardigen.
Wat het album ook bijzonder maakt is dat het in de originele versie slechts twee tracks heeft. Op de A kant staat ‘Zombie’ en op de b kant staat het nummer ‘Mr. Follow Follow’. Muzikaal gezien is met name Zombie een geweldig nummer, met repeterende ritmische patronen, swingend gitaarwerk, allemaal in dienst van het Jazzy funky saxofoonspel van Fela zelf. Met de aankomende mogelijke inauguratie van Fela Kuti in de Rock’n Roll Hall of Fame zal er internationaal waarschijnlijk wel weer een hernieuwde belangstelling komen voor dit album, dat vanwege zowel zijn muzikale als maatschappelijke impact met reden de titel ‘Legendary Album‘ mag dragen.
