Op 23 november 2009 verloor de Nederlandse muziekscene met het onverwachte overlijden van Pim Koopman een van haar meest getalenteerde, professionele en muzikale grootheden. Pim Koopman was een van de founding fathers van Kayak, de legendarische Nederlandse prog-rock band. Daarnaast was hij producer voor artiesten als Maywood, José Hoebee, Valensia, Petra Berger and Robby Valentine. Na Kayak scoorde Koopman nog internationaal hoge ogen met de bands Diesel en The President.
Zangeres Cindy Oudshoorn zong als leadzangeres samen met Edward Reekers bij Kayak, waarbij Pim Koopman drums speelde. Nu, meer dan 10 jaar na het overlijden van Koopman startte Oudshoorn verleden jaar een crowdfunding actie om een aantal demo’s waar Koopman voor zijn overlijden aan had gewerkt alsnog volledig uit te werken en als een EP uit te geven. Muziek-liefhebbend Nederland liet zich van zijn beste kant zien en de crowdfunding werd een groot succes.
Nu is het resultaat er; Onder de titel ‘Reappearance’ brengt Cindy Oudshoorn, samen met het neusje van de muzikale Nederlandse zalm de zes tracks tot leven, en hoe. Het mooie is dat de originele tracks, veelal toetsen, van Koopman zijn geïntegreerd in de nieuwe opnames. Het is dus niet alleen een eerbetoon, maar we horen Koopman ook zelf meespelen.
Naast Cindy Oudshoorn en Pim Koopman spelen de usual suspects mee zou je bijna zeggen. Het album is vrijwel een reünie van de vorige Kayak bezetting, met wat hulp van de laatste live line up van het Symfo classics project. Jan van Olffen op bass, Sjoerd Rutten op drums, voormalig Kayak en Diesel gitarist Rob Vunderink, multi-instrumentalist Hubert Heeringa, Rob Winter op gitaar, Edward Reekers op vocals; ze zijn er allemaal bij. Pim Koopman zelf horen we op toetsen, gitaar en backing vocals.
Dat je een mooi album maken aan deze mensen kan overlaten wordt meteen overduidelijk. De productie is af, de mix heerlijk vet, met genoeg laag en toch genoeg ruimte en transparantie om alle instrumenten en stemmen goed te horen in de mix. Opener ‘Twenty Four Hours’ zet meteen de toon. Mooie volwassen AOR rock van topkwaliteit en wat kan die Cindy zingen! De backing vocals van Reekers zorgen voor die instant herkenbare West Coast sound, al is het dan zo Nederlands als kan zijn.
‘Bye Bye You’ is een mooie powerballad, prachtig gezongen, met veel gevoel en dynamiek. Hoe multi instrumentalist Hubert Heeringa de oorspronkelijke toetsen van Koopman aanvult met bugel en EWI geven kippenvel. Een prachtig nummer. ‘Sweet Little Baby’ klinkt dan wellicht wat gedateerd maar staat wel als een prachtig popnummer, gekenmerkt door alweer prachtige backings en dit keer ook een mooie rol voor het ritme duo van Olffen/Rutten.
Kortom, deze prachtige EP is met zes nummers en een speeltijd van net geen 25 minuten gewoon veel te kort. Laat deze mensen nog meer materiaal vinden van Koopman! Een uiterst geslaagd eerbetoon aan Pim Koopman, die nooit vergeten mag worden. (8/10) (Eigen productie)
