Als 19-jarige stond Derek Yates Williamson in 1989 in zijn woonplaats Newcastle upon Tyne op het podium met The Temptations, de legendarische Motown sterren, van ‘Papa Was A Rollin’ Stone’, ‘My Girl’ en tientallen andere hits. Hun Melvin Franklin zei toen: “Son, you gonna go far boy!”. Het gaf toen al aan over welke capaciteiten Williamson toen al beschikte.
Een enorm compliment voor deze jongeman, die was beïnvloed door mensen uiteenlopend van Sam Cooke tot Jackson Browne, Otis Redding tot James Taylor en van Ry Cooder tot Free. Er volgde vele jaren van deelname in lokale bands toen hij vorig jaar eindelijk besloot zijn eigen werk te gaan vertolken. Hij vormde een band rond zich, bestaande uit Bill Smith (bas), Malcolm Dick (drums), Steve Reay (gitaar) en Jim Hornsby (gitaar, dobro en lapsteel).
En nu, inmiddels vijftig jaar oud, ligt het debuutalbum ‘Ghost’ in de winkels. En wat voor album. Zijn band is aangevuld door toetsenman Liam Fender, accordeonist Pat Rafferty, achtergrondzang van Carly & Chichi, een blazerssectie en de fiddle en mandoline van Niles Krieger. Op de cd staan tien door Williamson zelfgeschreven nummers. Het zijn nummers die herinneren aan zijn jeugd, zijn volwassen leven beschrijven en een aantal nummers, die verwijzen naar zijn woonplaats Newcastle upon Tyne. Het is niet makkelijk om hem vast te pinnen op een bepaalde stijl en dit is ook zeker niet de bedoeling.
We horen een verzameling nummers, die zich muzikaal bewegen tussen soul, rock, funk en tex-mex. Stuk voor stuk goed geschreven en uitgevoerd. Nummers die een bijzondere indruk op mij maken zijn ‘Take Me Home’ (when the last drop of hope has gone, take me home), ‘Three Shots To Many’ over de moord op zijn voorbeeld Sam Cooke en het titelnummer ‘Ghost’, waarin hij zich afvraagt of hij er nog wel toe doet. Een meer dan uitstekende cd. Aanrader. (9/10) (eigen beheer)
