Op 6 augustus 1945 om 8.15 uur liet de American Boeing B-29 Superfortress-bommenwerper zijn dodelijke lading los in de vroege ochtendhemel van de ontwakende Japanse industriestad Hiroshima. Het gebulder van zijn motor kondigde het begin aan van het apocalyptische hoofdstuk in het verhaal van de onmenselijkheid van de mens. De vlucht van ‘Little Boy’ nam slechts 50 seconden in beslag, vanaf het moment dat deze uit het vliegtuig was losgelaten, tot de ontploffing, 600 meter boven Hiroshima. 78.000 mensen kwamen direct om, 140.000 mensen stierven aan de gevolgen voor het eind van de oorlog. De bommenwerper in kwestie: De Enola Gay, vernoemd naar de moeder van gezagvoerder Paul Tibbets: Enola Gay Haggard.
In 1980 bracht de Britse electropopband Orchestral Manouvres in the Dark de inmiddels wereldberoemde hit ‘Enola Gay’ uit. Wereldwijd een een hit, hoewel de plaat in Nederland apart genoeg de hitlijsten niet haalde. Aanstaande donderdag, 6 augustus 2020, is het 75 jaar geleden dat sinistere nucleaire capaciteiten werden gedemonstreerd op een grotendeels civiel doelwit. De Londense band Ooberfuse bundelt daarom de krachten met de Japanse legendarische muzikant Hibari om de holle retoriek van vrede en rechtvaardigheid bloot te leggen; de waarheid en realiteit van wat er die dag 75 jaar geleden gebeurde. Hibari heeft de synthpopklassieker uit de jaren ’80 opnieuw uitgevonden, door het verhaal te vertellen vanuit Japans oogpunt, een verhaal dat het Westen misschien niet had willen horen.
“We leerden over deze foto’s en video’s op school toen we klein waren. Iedereen zou de tragische oorlogsbeelden moeten kennen. Sommigen zeggen dat de atoombombardementen nodig waren om de oorlog te beëindigen. Ze probeerden te zeggen: ‘Mensen die sterven aan de atoombom waren nodig voor de huidige vrede.’
Mijn lied is niet wat de mensen willen horen … het daagt de mythe uit dat Hiroshima moest gebeuren om vrede over de hele wereld te verspreiden.” zegt Hibari.
Hal St John uit Londen, van de band Ooberfuse, voegt eraan toe: ‘We wonen in Woolwich, de plaats in de jaren veertig waar de Britse vuurkracht in oorlogstijd werd geassembleerd, getest en opgeslagen. Het is mogelijk om achter het fineer van Woolwich’s hernieuwde welvaartsresten van dit verleden te kijken. We hebben gereisd en getourd met Hibari in India, de Filipijnen en Japan. We wilden een samenwerking aangaan met onze goede vriend en reisgenoot om vast te leggen hoe Japanners tegenwoordig denken over Hiroshima en Nagasaki.”
