The White Buffalo, de stagenaam van Jake Smith heeft een zevende plaat toegevoegd aan zijn discografie. Ongeveer drie jaar na zijn laatste plaat ‘Darkest Darks, Lightest Lights’ komt hij met ‘On The Widow’s Walk.
Jake Smith zoals net vermeld is dus The White Buffalo. Oorspronkelijk uit Oregon, maar opgegroeid in Californië kwam hij in contact met punk en country muziek. Tijdens zijn universitaire studie besloot hij geschiedenis te gaan studeren. In 2002 bracht The White Buffalo zijn eerste studioplaat uit. Daarna duurde het 6 jaar voor hij met zijn tweede album kwam. Na deze plaat werd hij gecontracteerd door Unison Music Group waar hij zijn volgende 3 platen zou uitbrengen. Verder kreeg hij ook nog enige bekendheid door de goed bekeken tv serie ‘Sons Of Anarchy’ waar hij onder andere een prachtige versie van ‘House Of The Rising Sun’ voor inzong.
Wat gelijk weer direct hoorbaar is tijdens het beluisteren van de nieuwe plaat is dat Jake Smith een ontzettend krachtige en volle stem heeft. Sterker nog, deze lijkt met de jaren alleen maar mooier te worden. Een lekker rauw randje op zijn bariton. Het is een stem die er uit springt (in positieve zin). Het varieert ook op een mooie manier van up tempo countryrockers en meer rustige folk achtige nummers.
Eigenlijk zou ‘On The Widow’s Walk’ een concept album moeten worden. Het zou dan gaan over de balkons die je bij oude Amerikaanse huizen aan de kust ziet. Hier zouden de vrouwen dan uitkijken over de zee om te zien of hun man veilig thuis zou komen. Echter wilde Smith geen nummers van het album halen die niet bij dit concept zouden passen. Hierop werd dus besloten dat het tekstuele thema wat breder zou liggen.
Er zijn voor de release van het complete album al drie singles uitgekomen. Dit zijn stuk voor stuk erg sterke nummers. De plaat opent vrij stevig met ‘Problem Solution’. Dit begint met uptempo gitaar en een erg rauw zingende Smith, halverwege gaat het nummer over op een langzamer tempo om dan aan het einde weer terug te pakken naar het begin. Qua opbouw komt het overeen met ‘Question’ van The Moody Blues. Verder zijn ‘Cursive’ en ‘Sycamore’ songs die je stil maken. Je voelt bijna de pijn die hij bezingt, zoveel beleving/kracht heeft zijn stem. ‘Faster Than Fire’ is een fantastisch stevig rock nummer, dat bewijst hij ook in zijn mars te hebben.
Eigenlijk maakt het niet uit wat The White Buffalo zingt. Deze man heeft een stem gekregen waar elke man jaloers op is, een stem die je kan raken. Dat zijn er niet al te veel gegeven. Dit is gewoon een top album van een top artiest. Alles zit in deze plaat wat je van The White Buffalo kunt verwachten. Zijn beste album tot heden, zeker een aanrader! (10/10) (Snakefarm Records)
