De punk grootheden van Green Day hebben weer een nieuwe plaat toegevoegd aan hun discografie. Na vier jaar komt de opvolger van hun laatste wapenfeit ‘Revolution Radio’ en brengt het drietal zijn 13e album ‘Father Of All Motherfuckers uit. Is dit een lucky 13?
Eerst even naar de geschiedenis van deze wereldberoemde groep. Green Day bestaat namelijk al een behoorlijke poos. De Amerikaanse band is al sinds 1987 actief. Vanaf de start van de band zijn zanger/gitarist Billie Joe Armstrong en bassist Mike Dirnt onafgebroken aanwezig in de line up. Sinds 1990 is daar drummer Tré Cool bijgekomen omdat de eerdere drummer zich wilde focussen op school en de band verliet. In 1994 kreeg de groep wereldwijde aandacht met het album ‘Dookie’ met daarop de hits ‘Basket Case’ en ‘When I Come Around’. Na wat mindere albums kwamen de heren terug met het ijzersterke album ‘American Idiot’ in 2004. Daarmee werd de headliner status een feit voor het trio. Daarna zijn er uiteraard nog genoeg albums gekomen, maar daarvoor is dit artikel niet.
Het nieuwe album is een ontzettend korte plaat geworden. Met 10 nummers zou je zeggen dat het een normale lengte heeft, maar Green Day heeft hier geen ‘Jesus Of Suburbia’ op staan dat de negen minuten aantikt. Het langste nummer op deze plaat is iets minder dan vier minuten lang, waardoor het album nog geen half uur lang is. De nummers op de plaat zijn beter dan wat we op andere recentere albums hebben gehoord. Het plezier van de mannen straalt van de plaat af, hij klinkt lekker energiek.
Verder durven de mannen iets nieuws te proberen. Waar het eerder vooral punk met pop gemengd is, is hier bijvoorbeeld ook de 50’s rock ’n roll te horen. De stem van Armstrong klinkt zoals gewoonlijk ijzersterk. De plaat is niet zo stevig als bijvoorbeeld ‘American Idiot’.
Die 50’s rock ’n roll is te horen op het geweldige nummer ‘Stab You In The Heart’. Uiteraard wel met een stevigere gitaar dan toen. Dat is ook de persoonlijke favoriet van deze plaat. Je ziet de mensen hier al meteen de swing op doen. Verder staat eigenlijk de hele plaat wel garant voor een groot feest. Daarvan zijn leadsingle ‘Father Of All…’ en ‘Fire, Ready, Aim’ goede voorbeelden. Met ‘O Yeah!’ hebben ze er een nummer bij wat live de hele zaal/ het hele veld mee laat zingen met het refrein en de rest van het nummer mee laat klappen.
Zeker toch weer een sterker album van Green Day. De energie is meer te voelen dan op de recente voorgangers. De energie is goed, de heren lijken er weer écht veel zin in te hebben en dat bewijst dit album. Zeker meer dan de moeite waard om eens te checken! (9/10) (Reprise Records)
