In het DIY-tijdperk is het soms moeilijk om de echte muzikale groeidiamantjes te ontdekken. Alleen de beste of meest opvallende komen bovendrijven. En dat zou wel eens LIANA kunnen zijn, bestaande uit de twee Maastrichtse zussen Lia & Lena Gӧҫer, Nederlands, met Turks/Armeense roots. Voor hun mini-album ‘Cocaïne Heart’ hebben ze alle nummers zelfgeschreven, geproduceerd en uitgevoerd, inclusief magische video’s.
LIANA vormt een speelse combinatie van hun westerse leven en hun (Midden-)Oosterse achtergrond. De zes nummers op hun EP zijn een mooie samensmelting van sferische, ietwat donkere, melancholische en sensuele pop, met mooie oosterse accenten. Je waant je in een spannende, sensuele wereld van duizend en één nacht. Je voelt de passie, maar ook de pijn van de liefde. Die strijd tussen beide wordt in zang, instrumentatie en opbouw laag voor laag uitgebouwd tot een intens geheel.
Opener ‘Silence the Sirens’ maakt al meteen duidelijk in welke wereld je terecht bent gekomen. Met zweverige, bezwerende koorklanken word je geleid naar de gepassioneerde liefde. Ze noemen het zelf Operatic style, zowel refererend aan de opera als het dramatische. Een lichte percussie ondersteunt de smachtende, intense zanglijnen. Het nummer vloeit lekker weg, de magische wereld door. Maar heeft in gelaagdheid en spanningsbogen genoeg te bieden om je aandacht vast te houden en die steeds verder te verdiepen.
Dat lukt niet alleen ín de nummers, maar ook tússen de nummers. Waar het eerste nummer vooral heel zwoel klinkt, is ‘Hurricane’ veel meer uptempo, meer poppy. Maar toch heel LIANA door gebruik van zweverige strijkers en oosterse klinkende tweede stem.
In het nummer ‘Ride or die’ vloeien de beide werelden in elkaar over als een bijna perfecte mix tussen oost en west: een filmische rit, donker, passioneel, dromerig en excited. Lia zingt sterk, met een westerse basis, precies genoeg gekruid met oosterse accenten in vibrato en resonantie. Met een mooie climax door ingeschoven gitaarspel en stevige percussie. Het beste van twee werelden?
Dat lijkt vaak wel zo, als je de zes nummers één voor één beluistert en zo bij het slotnummer ‘Psycho’ aanbelandt. Dit begint toepasselijk met sterk vervormde pianoklanken en bouwt verder in de psychische sferen door angstige strijkers en vervormde kopzang. ‘Cocaïne Heart’ sluit af met haar meest experimentele nummer waardoor je na afloop meteen nieuwsgierig wordt naar wat er nog meer gaat komen. Welke richting LIANA uit zal gaan.
Maar dat is een vraag voor de toekomst. Voor nu kunnen we gerust vaststellen dat LIANA met ‘Cocaïne Heart’ een sterke EP heeft afgeleverd, dat genoeg perspectief biedt op een verdere groei van het diamantje. En laat ze daarbij geen keuze maken tussen oost en west, maar beseffen dat de nu opgediende cocktail van beide werelden een zwoel, maar verfrissend drankje oplevert dat licht bedwelmt, een hele nacht lang… En je de volgende dag je meteen laat verlangen naar méér. Hoe pijnlijk de liefde ook kan zijn…. (7/10) (Eigen productie)