De muziektempel de ‘Nieuwe Nor’ in Heerlen had het gisteren goed geregeld met een optreden
van de imposante bluesrocker Popa Chubby die vanuit New York naar Heerlen kwam. Dit was zijn eerste optreden in Nederland dat onderdeel is van zijn Europese tour. Popa Chubby draait al ruim 25 jaar mee in de Blueswereld, en is dan ook zeker geen onbekende meer.
Zijn gitaarspel is erg indrukwekkend en met zijn opvallende uiterlijk valt deze artiest meer dan op. Met zijn kaal geschoren hoofd, een klein baardje en tattoos op zijn armen is Chubby een imposante verschijning waar je niet omheen kan. Sinds 1994 brengt Ted Horowitz, de echte naam van Popa Chubby, albums uit en treedt hij op over de hele wereld. In de loop der jaren is Popa Chubby uitgegroeid tot één van de meest populaire karakters in de blues scene van New York. Hij weet altijd een steengoede show neer te zetten volgens vele blueskenners. Dat was in Heerlen in ‘de Nieuwe Nor’ wederom het geval. Zijn stijl is naar eigen zeggen te omschrijven als een mix van vele goede bluesiconen zoals Muddy Waters, Jimi Hendrix, Buddy Guy, Stevie Ray Vaughn. Vakmanschap en talent zijn samen gebracht in zijn nummers. Zoals het een echte bluesmuzikant betaamt zal hij hier nog heel wat jaartjes aan zijn muzikale carrière plakken. Popa Chubby is de koning van de grootstedelijke blues, smerig, vet en rauw.
Popa Chubby kwam het podium op om 20.30. De imposante bluesman nam zonder aarzeling plaats op de voor hem gereserveerde kruk. Met een haarband op zijn kale hoofd en daar bovenop een bolhoed leek hij op een Amerikaanse underground bluesman. Zijn intro was even cool als de man zelf. Met ‘Gonna Fly now’, het imposante intro van Rocky II, kwam Popa het podium op. Hij hing zijn gitaar om en begon met ‘Hey Joe’ van Jimi Hendrix. Hij wist dit nummer geheel naar zijn eigen hand te zetten door er een stevige gitaarsolo in te verwerken. De toon van deze avond was hiermee gezet. Het instrument dat om zijn nek hing was een afgeleefde oude gitaar die met veel geweld en zonder genade werd bespeeld. Popa Chubby toonde meteen waarvoor zijn publiek was gekomen; snelle stijl- en tempowisselingen en akkoorden die de bezoekers constant op het verkeerde been zetten.
‘Hey Joe’ ging vloeiend over in ‘The beast from the East’ en daarmee werd het tempo naar een hogere versnelling getild. Het was opvallend dat hij met zijn gitaar verhalen leek te vertellen aan de hand van ongelooflijk lange en coole gitaarsolo’s. Er lag geen setlist op het podium, zijn muzikanten moesten hem volgen tijdens zijn improvisaties. Hij stuurde zijn beide medemuzikanten strak aan. De spanning was zowel bij de drummer als bij de basgitarist van de gezichten te lezen. De muzikale bluessound, die Popa Chubby het publiek voorschotelde, viel daarmee zeker niet tegen. Het was zeer variërend, van oud traditionele blues tot de eigen gemaakte stijl van deze Bluesy Newyorker.
Publiek dat voor traditionele blues kwam werd op hun wenken bediend, en ook een flinke dosis rock werd niet geschuwd. Popa Chubb nam de zangpartijen voor zijn rekening op de momenten dat de snaren de woorden niet vertolkten. Popa Chubby liet goed horen wat hij allemaal kan met zijn houten muziekinstrument. Hij speelde de sterren van de hemel voor 400 bluesliefhebbers. Voor de fans was dit een genot voor de oorschelpen. Chubby heeft laten zien dat hij op geheel eigen wijze thuis hoort in het rijtje van gitaarvirtuozen.
Op het laatst probeerde Popa Chubby nog op te staan van zijn kruk, strompelend naar een andere kruk waar een klein drumstel stond om het publiek te laten zien dat hij ook nog kon drummen, maar schoenmaker blijf bij je leest zou ik zeggen, want het bespelen van zijn gitaar is hetgeen waarin hij echt goed is.
Iedere Bluesliefhebber ging tevreden huiswaarts met wat hij had gezien en gehoord. Chapeau voor de Nieuwe Nor die hem geprogrammeerd had.
Foto’s (C) Patrick Strouken
