Bruce Springsteen is momenteel zelf op vakantie, na zijn concertreeks op Broadway afgelopen anderhalf jaar. Hij zal naar alle waarschijnlijkheid volgend jaar pas weer op tournee gaan. Dus moeten de fans van The Boss het tijdelijk doen met de optredens die de overige leden van The E Street Band momenteel ondernemen, of met tribute concerten. Zoals het theaterprogramma Legendary Albums Live met Erwin Nyhoff. Vorig jaar tourde hij met het album ‘Brothers In Arms’ van de Dire Straits, en dit jaar gaan ze door de theaters met een integrale uitvoering van Springsteen’s grootste commerciële succesalbum ‘Born In The U.S.A’, dat dit jaar precies 35 jaar geleden verscheen. Dat Erwin Nyhoff ook hieraan zou deelnemen lag voor de hand. De voormalige zanger van The Prodigal Sons staat bekend als een groot bewonderaar van The Boss en maakte in 2011 nog indruk bij ‘The Voice of Holland’ met zijn uitvoering van ‘The River’. Vrijdagavond deden ze met de tournee, die nog tot eind mei duurt, Theater Lampegiet in Veenendaal aan.
Tussen de nummers door komen er in dit theaterprogramma fragmenten voorbij van Jan-Douwe Kroeske, die in 1992 een interview had met Springsteen voor zijn programma Twee Meter Sessies. Kroeske interviewde Bruce toen in de Wembley Arena in Londen tijdens de ‘Human Touch/Lucky Town’ tournee. Speciaal voor deze theatertournee had Kroeske er een inleiding bij opgenomen. Helaas zaten hier wel drie grote fouten in die er voor Springsteen-adepten (waaronder ondergetekende) makkelijk uit te halen waren. Zo meldde Jan-Douwe dat het interview in 1990 plaats vond, maar in dat jaar was Springsteen niet actief. Het vond twee jaar later plaats. Zo’n vergissing kan nog door de vingers gezien worden, maar een andere historische misser niet. Namelijk dat Springsteen ook op Live Aid zou hebben opgetreden. Tot zijn grote spijt zelf achteraf deed Springsteen niet mee aan de benefietconcerten.
In de eerste helft van de avond kwam het album ‘Born In The U.S.A’ integraal in een sneltreinvaart voorbij. Bij een stevige versie van ‘Cover Me’ brak er dan ook een snaar van de Fender gitaar van Nyhoff. Hij loste het professioneel op. Het album werd toon voor toon precies gespeeld zoals de plaat. Niet slecht, maar weinig verrassend. Het sobere intro bij ‘Dancing In The Dark’ dat als duet tussen Nyhoff en zangeres Wies Kavelaar werd gezongen was dan ook een welkome verademing. Dat het publiek voornamelijk hits kende en geen albumtracks werd pijnlijk duidelijk toen Erwin bij ‘I’m Going Down’ opriep tot meezingen, wat in het water viel. Dat werd echter gecompenseerd bij ‘Glory Days’ en ‘Dancing In The Dark’.
Bij ieder nummer werd op het scherm boven het podium beelden vertoond. Soms passend, zoals de beelden van alle Amerikaanse presidenten vanaf Ronald Reagen bij het titelnummer, maar soms sloeg het ook de plank mis. Zoals de beelden van een verliefd stelletje in een korenveld tijdens ‘I’m On Fire’ dat leek op een slechte parfumcommercial. Of nietszeggende beelden van personen bij ‘Bobby Jean’ dat niets te maken had met het nummer over de tijdelijke breuk tussen Bruce en Little Steven. Gelukkig maakten de muzikale uitvoeringen van de band een hoop goed. Zoals vlak voor de pauze het door Wies gezongen ‘Because The Night’ en een stevige versie van ‘Rosalita (Come Out Tonight)’.
Het leek wel alsof de tweede helft na de pauze wat spontaner was. Zo vormde de ruige versie van ‘The Ghost of Tom Joad’ het hoogtepunt van de avond, waarin gitarist Rob Winter perfect de rol van Tom Morello voor zijn rekening nam. Tijdens ‘Hungry Heart’ dook Erwin de zaal in (zoals Bruce dat ook weleens doet) en maakte indruk met de van ‘The River’ afkomstige ballad ‘Point Blank’. Evenals een meerstemmig en intiem gezongen ‘If I Should Fall Behind’. Verrassend genoeg bleek het minder bekende ‘My Lucky Day’ samen met ‘Born To Run’ een perfecte uitsmijter te zijn, om sober af te sluiten met ‘The River’.
Er mogen hier en daar wat schoonheidsfoutjes in zitten en juist bij het gedeelte na het plichtmatige jubileum van ‘Born In The USA’ leek het vuur ontstoken te worden. Al met al vormt deze tournee voor Springsteen-fans een fijne opvulling voor de periode waarin The Boss zelf even met vakantie is.
