Op 25 Januari verscheen het tweede volledige album van de Amsterdamse band Indian Askin. Bij het grote publiek is de band nog een onbekende, maar de belofte dat daar snel verandering in zit te komen zoemt al vanaf 2015 rond de band. Onder management van Dennis van Leeuwen, die sommigen zich nog weten te herinneren als de gitarist van Kane, profileert de band zich immens, zelfs nog zonder een release op hun naam te hebben. De band werd door Dj Frank van der Lende bij het zieltogende radio 3FM uitgeroepen tot ‘sound van 2015’ en de band werd later dan ook uitgeroepen tot ‘3FM Serious Talent’. In 2017 won de band dan ook de Edison Award voor beste nieuwkomer.
Nu zal de band dan al die beloftes willen gaan inwisselen met het nieuwe album ‘Another Round’. Het genre waarin de band zich beweegt is nog niet zo een twee drie te duiden. Zelf heeft de band het over ‘nu-punk’ met rock-, punk- en psychedelische elementen, geïnspireerd door de muziek uit de jaren zestig, zeventig en negentig. Daarmee zit je al snel goed, want dan heb je meteen de meest invloedrijke decennia van de recente muziekgeschiedenis maar meegenomen. ‘Another Round’ heeft een herkenbare sound, daar is duidelijk veel aandacht aan besteedt. Het betreft zeker geen gepolijste pop of rock sound, de band heeft eerder ervoor gekozen wat gruizig, overstuurt en garage- achtig te klinken. De band maakt daarnaast veelvuldig gebruik van geluidsfragmenten uit wat ik denk dat tv shows of films zijn.
Het album kent naast 11 tracks een intro dat een opname is van de Amerikaanse comedian Duncan Trussell, die de luisteraar welkom heet en de hoop uitspreekt dat de luisteraart vermaakt zal worden en geïnspireerd zal raken. Het album begint met twee uitstekende tracks. De titeltrack ‘Another Round’ kent veel herhaling en fijne tweestemmige vocalen. Het zal live een favoriet van het publiek zijn. ‘On and On’ begint uptempo, drums, gitaar en stem. Dansbaar, met ook hier weer lekker veel herhaling. Een nummer dat als een oorwurm zomaar een paar uur in je hoofd blijft zitten.
Daarna wordt het hele album toch wel wat veel van hetzelfde. Chino Ayala is als zanger te beperkt om de luisteraar daadwerkelijk bij de strot te grijpen of enige langdurige indruk achter te laten. Ook de overduidelijk aanwezige productie en het gebruik van de geluidsfragmenten als stijlelementen in de muziek kunnen niet verhullen dat de composities tekort schieten in diversiteit en spanning. ‘Wheels’ en ‘For You’ zijn zeker geen onaardige nummers, echter overall is het hele album toch net iets teveel van hetzelfde.
Dit gezegd hebbende zal Indian Askin met dit album zeker een grotere following gaan krijgen. De band gaat uitgebreid op tour langs de Nederlandse clubs, en ze spelen bijvoorbeeld ook op het ‘Best Kept Secret’ festival. (6/10) (Warner)
