Een nieuw jaar betekent een nieuwe Transformerclub line up in de Muziekgieterij Maastricht; het maandagavond concept waarin nieuwe bands met flink wat potentie om het te gaan maken in de muziekindustrie zich kunnen laten horen aan het publiek.
Whispering Sons
Afgelopen maandagavond, 14 januari, was meteen een goede aftrap met een voor de organisatie van de Muziekgieterij onverwacht uitverkochte officezaal voor de Belgische, uit Brussel afkomstige postpunkband Whispering Sons. Voor de ware liefhebber van het genre is deze band al geen geheel onbekende meer. In 2016 stond deze band ook al op Bruis Maastricht, een jaarlijks festival dat eveneens georganiseerd wordt door de Muziekgieterij. In oktober datzelfde jaar stonden ze in poppodium Volt in Sittard, in april 2017 in de Nieuwe Nor in Heerlen als supportact en april 2018 op wave festival Geleen Calling. Eind 2015 verscheen de EP ‘Endless Party’ en in 2016 won de band de twintigste editie van ‘Humo’s Rockrally’. In oktober 2018 bracht de band zijn eerste volledige album ‘Image’ uit, waarvan dit de releasetour is.
Begin december afgelopen jaar speelde Whispering Sons op het jaarlijks terugkerende Belgische New Wave festival ‘Sinner’s day’, een indoor festival dat van 2009 tot 2011 werd georganiseerd in de Ethias Arena in Hasselt, België. Een festival dat hoge ogen gooide met headliners als onderandere The Cult, Echo and the Bunnymen, Human League, Anne Clark en The Selecter. In 2016 keerde het festival na vier jaar stilte terug en vorig jaar december werd het festival voor de eerste keer in de Limburghal in Genk gehouden. De organisatie besloot zich dit keer niet alleen op de komst van New Wave classics als Claw Boys Claw (‘Rosie’) en Cabaret Voltaire (‘Nagnagnag’) te richten, maar ook op een nieuwe generatie gedreven muzikanten die zich door het genre laten inspireren, waaronder dus Whispering Sons. Het lijkt ook of de New Wave van de jaren tachtig weer steeds meer de inspiratiebron is van jonge, vooral uit België afkomstige muzikanten. Ook bij het Transformerconcept in de Muziekgieterij is dit duidelijk te merken.
Dat de officezaal in de Muziekgieterij uitverkocht zou zijn, dat had de organisatie van de Muziekgieterij niet voorzien! De kaartverkoop was dezelfde avond en prompt konden zo’n honderd mensen niet meer naar binnen. Een groot gedeelte Belgische toeschouwers was aanwezig, omdat dit toch nog een kans was om even over de grens in Maastricht hun favoriete band te kunnen zien spelen, daar het concert van Whispering Sons in de Muzikodroom in Hasselt binnenkort op 2 februari al van december jongstleden is uitverkocht.
Uitverkocht
Meteen een goed vooruitzicht voor de band tijdens hun Europese tour, waarvan maandagavond er één van was en waarvan nu al vijf concerten op voorhand zijn uitverkocht in Nederland en België. Ook hun concert 24 februari aanstaande in Nederland, Eindhoven om precies te zijn, is al uitverkocht. En alsof dat nog niet genoeg is, zijn ze aanstaande vrijdag ook nog eens te zien op Eurosonic Noorderslag in Groningen, waar ze ook nog eens kans maken op de Popprijs die jaarlijks wordt uitgedeeld aan de artiest die in het afgelopen jaar de belangrijkste bijdrage heeft geleverd aan de Nederlandse popmuziek.
Wat vooral opviel maandagavond was de leeftijd van het publiek: Geen jongeren, maar vooral wavers uit de tachtiger jaren vulden de zaal. En die tachtigerjaren- wave kon men met recht herleven met Whispering Sons. Vanaf het eerste nummer ‘Stalemate’, meteen ook het eerste nummer van het album, speelde de band een stevig potje wave waar je vooral in de dreigende melodieuze gitaarriffs Sisters of Merci van toen kon terughoren. Hoorde je een moment de Sisters niet, dan zag je The Cure of Siouxie and the Banshees zeker in je gedachte voorbij komen.
En ja, zelfs de stem van zangeres Fenne Kuppens benaderde de zeer donkere stem van de mannelijke zanger van de Sisters bangelijk goed. Je hoefde niet veel fantasie te hebben om hem de teksten van Kuppens in je gedachte te horen zingen. Ook was er een prominente rol weggelegd voor de baspartij van Vandeborne, waarbij je hoorde dat Joy Division een duidelijke inspiratiebron is geweest voor de bassist. De synths van Hermans hadden meer een ondersteunende rol.
Werd er voorheen voornamelijk gebruik gemaakt van een drumcomputer, nu was het Pelsmaekers die je niet zittend, maar staand achter zijn drumstel zag en hoorde spelen, maar nog steeds met partijen die zo van een drumcomputer hadden kunnen komen.
Hoge ogen
Tussen de zangpartijen door liet Kuppens zich vol overgave in de muziek meevoeren met haar zweverige, maar krachtige dance moves. Ze liet zich emotioneel helemaal meeslepen in de muziek, waarbij ze tijdens een paar nummers de nodige onheilspellende kreten slaakte, terwijl ze onrustig van de ene naar de andere kant van het podium liep, wat de spanning nog eens extra opvoerde. Een band die stevig op het podium stond met muzikanten die zich stuk voor stuk vol emotie en overgave in de muziek lieten meevoeren en het publiek hierin helemaal met zich mee wist te trekken. Het was puur genieten van de muziek en genieten van de sterke bandperformance in de kleine intieme bomvolle zaal.
Een band die, naar ons inziens en al bewezen heeft middels de nu al uitverkochte zalen, hoge ogen te gaan gooien! De tachtigerjaren- wave herleven staat garant voor hun concerten. Wil je Whispering Sons een keer meemaken?Raadpleeg dan even de agenda met tourdata op hun site en wacht dus niet te lang met het kopen van de kaarten, want de verkoop loopt hard!
Foto’s (c) Anita Martin, AnnaPileaFotografie
