Het is zo’n dertien jaar geleden dat pianist Wiboud Burkens en trompettist Michael Varekamp elkaar ontmoetten in een muziek-/filmproductie over Ennio Morricone. Het gezelschap The Legends was geboren en verschillende voorstellingen, zoals ‘Miles!’, ‘Louis’ en ‘I’m A Soulman’ volgden. Vanaf eind januari toert het gezelschap door Nederland met de nieuwe show, genaamd ‘BILLIE! Lady Sings The Blues’, waar aan de hand van het leven van Billie Holiday wordt verteld over sterke vrouwen in de jazz en blues en het leven en de positie van de Afrikaans-Amerikanen.
De hoofdrol is weggelegd voor actrice/zangeres Joy Wielkens, die in de huid van Billie Holiday kruipt. Zij en Michael Varekamp zijn de vertellers en worden begeleid door Wiboud Burkens op piano en orgel, drummer Erik Kooger en bassist Harry Emmery. De regie is in handen van Monique van Hinte.
Het verhaal speelt zich af in de kleedkamer van een club. Een artiest, zo vertelden Michael en Wiboud voor de show, heeft twee families. De ene die hij of zij thuis achterlaat en de familie, waarmee deze naar de voorstellingen reist. Een kleedkamer is de plaats waar men zich ontspant, waar je onder vrienden bent, jouw problemen bespreekt, lief en leed naar boven komt. Het verhaal begint met een situatie in 1954. Billie Holiday meldt zich bij het Concertgebouw in Amsterdam, terwijl het publiek in Koog aan de Zaan op haar zit te wachten. De zangeres duikt op in de kleedkamer met in haar ene hand een sigaret en in haar andere een glas whiskey, loopt haar beklag te doen over het zwakke mannelijke geslacht. De toon is gezet en vanaf dat moment leiden Joy, Michael en band het publiek door het turbulente leven van de legendarische zangeres.
We horen de blues van Muddy Waters en Nina Simone, de jazz van Billie Holiday, Louis Armstrong en Dizzy Gillespie. Klanken van de plantages, uit Chicago, New Orleans en Kansas City volgen elkaar op. En daartussen het gesproken verhaal, het indrukwekkende relaas van Billie’s zware leven. Misbruik, prostitutie, drank- en drugsverslavingen, maar ook haar successen. Oude foto’s en films tonen ondertussen het leven van de Afrikaan-Amerikanen in de jaren tussen de Eerste en Tweede Wereldoorlog, het zogenaamde Interbellum.
Kooger en Emmery zorgen met drums en bas voor een solide basis. Het spel van Burkens varieert van het rollende New Orleans geluid tot de vette Hammondsound van een Jimmy Smith. Varekamp is buiten een goed verteller een prima zanger, die ook uitstekend kan scatten, en daarbij prima trompettist. En Joy is zet met haar acteerkwaliteiten een prima Billie Holiday neer. Bovendien is zij een uitstekende zangeres, die fluisterend en zwoel klinkt in ballads en kan brullen als een leeuwin in het rauwere werk.
Kippenvelmomenten waren het door Billie Holiday gezongen ‘Strange Fruit’ en het prachtige door Joy Wielkens vertolkte ‘God Bless The Child’. Kortom, een prachtige voorstelling. Een must voor iedereen die houdt van blues, jazz en toneel. Een absolute aanrader!
Foto’s (c) Frank Bol
