De band Orchestral Manvoeuvres in the Dark is op tournee ter promotie van hun laatste plaat ‘The punishment of luxury’. Vreemd dat ze op pakjesavond Nederland aandoen in deze toernee die al een tijdje loopt en nog voort gaat. Gevolg was dan ook een voor 60% bezette 013, maar dat mocht de pret niet drukken. OMD zorgde voor een aantal zeer prettige surprises op pakjesavond:
1 boeiend voorprogramma
2 nieuwe songs
3 oude hits
4 christmas dancing
Holygram was het voorprogramma en dat was een heerlijke surprise met een band die het gat tussen The Cure en New Order opvult. Met stoïcijnse blikken zoals we dat van de Britten in het algemeen kennen stonden ze op het podium. Een donkere setting qua sfeer en stijl die aan de oude tijden van bovengenoemde groepen deed denken. Hier gaan we zeker meer van horen.
OMD bestaat met name uit het duo Andy Mc Clusky en Paul Humpreys en hun nieuwste plaat is gewoon sterk. Goede puntige dansbare songs, Kraftwerk-referenties en een strakke harde beat.
Van de nieuwe plaat werden 5 nummers gespeeld: ‘What have we done’, ‘Ghost star’, ‘Isotype’, ‘One more time’ en het hoogtepunt van de show, de nieuwe single ‘The punishment of luxury’. Deze band staat nog helemaal in het heden met deze nieuwe nummers die met de tijd zijn meegegaan. Harde beat en zeer dansbaar. Andy maakte vanaf de start goed contact met het publiek en vertelde al dat hij met oude en nieuwe songs zou strooien en Some x-mas dancing tegen het einde van de show.
De heren zijn zelf ook blij met de nieuwe plaat, want na afloop van ‘the punishment of luxury’ riep Andy al “Niet slecht voor een stel oude heren; we kunnen nog steeds prachtige liedjes componeren” en zo was het ook met deze song.
Op de stem van Paul zit enige sleet maar het was wel prettig ter afwisseling dat niet alleen Andy zong. Bij het nummer ‘So in love’ kun je toch wel merken dat Paul niet echt een zanger is maar meer de man met de muzikale ideeën. ‘Locomotion’ en ‘Maid of Orleans’ waren de overige hoogtepunten in de show die slechts een paar opvullers had. Met het oeuvre dat de heren inmiddels hebben opgebouwd kan het ook eigenlijk niet misgaan.
Het einde van de eerste set werd besloten met het mooiste nummer en uitvoering van de avond ‘Enola gay’ waarbij de drum beat nog lang doorliep terwijl de heren al afscheid aan het nemen waren van het publiek. Het zou een heel mooi einde zijn geweest.
De heren kwamen nog voor 3 nummers terug waarbij het laatste kadootje al 41 jaar oud is. ‘Electricity’ stamt uit 1976 en doet het nog steeds goed en is volgens de heren ook nooit niet gespeeld tijdens een live show van OMD. OMD trakteerde een ieder op een heerlijke avond en wist met sfeer te beginnen en heerlijk met dansnummers te eindigen.
Foto’s (c) Rene Obdeijn