De tweede dag van Eurosonic had een mooi schema. Mister and Mississippi bracht op het V2 feestje de eerste live klanken van hun aankomende album. Het is wat wat luidruchtiger dan het vorige, afgaand op wat ze lieten horen, al blijft natuurlijk de kenmerkende stem van Maxime Barlag.
Best Youth, die later op de avond nog in Huize Maas zou staan, maakte met haar stem de koude Summerlabb tent lekker warm. Daarna was het aan Jerry Hormone Ego Trip om het stokje over te nemen. Met vrolijke Nederlandstalige nummers kon hij prima aan zijn ego werken. Zijn band zat in boevenshirts omdat ze verplicht waren om in de band te spelen, grapte de Rotterdamse Jerry.
WILDES speelde in een nieuwe aparte locatie, zoals er vele zijn tijdens Eurosonic, de Lutherse Kerk. Voor de kansel speelde de band voor de eerste keer samen op de door Dotan georganiseerde 7 Layers Eurosonic editie. Nu nog knus en in een kleine zaal, een volgende keer zeker niet meer. Sinds WILDES begin 2016 haar eerste single ‘Bare’ uitbracht op Hometown Records, heeft ze ruim 5 miljoen streams gehad. Zeer sfeervolle muziek met een kraakheldere stem in een gewijde omgeving, heavenly!
Van de ene kerk naar de andere, de Ter AA Kerk, na een paar mislukte pogingen om ergens binnen te komen. Door extreem lange rijen voor de ingangen kon je niet overal naar binnen waar je heen wilde. Het leek ook veel drukker dan voorgaande jaren. Singer-songwriter James TW uit Londen stond met gitaar in de spotlights en deed zijn ding. In de kerk was tevens het tijdelijke ‘museum’ van Jett Rebel gevestigd, met attributen van, de voor sommigen als God aanbeden, Jett Rebel. Er waren vele gitaren en pakjes die hij op het podium gedragen had, wat fan stuff dat naar hem gegooid was tijdens concerten en wat kunstwerken van de meester zelf te zien.
Joan Thiele stond in de studentenclub Mutua Fides, wat wederzijdse trouw betekent. Dat vertrouwen was er zeker bij de set van Joan, jong en oud stonden lekker uit hun dak te gaan hun de muziek van de schone Italiaanse. Jarenlange vrienden uit Ierland; Walking on cars was een echt mainstream popbandje. Lekker in het gehoor liggend, doch niet echt speciaal, wisten ze tijdens een hevige regenbui de tent goed vol te krijgen. Haar indrukwekkende, recente album met hitjes ‘Save Me’ en ‘Taxi Driver’ maakte haar een van de must sees op Eurosonic.
Warhaus uit België speelde een heel afwisselende set. Het begin was sferisch en ging daarna over op wat ruiger werk. De band waagde zich daarna zelfs nog aan een solo van de zanger gitarist Maarten Devoldere, verantwoordelijk voor een van de twee krachtige stemmen in de befaamde Belgische popband Balthazar, helemaal alleen op het grote podium van de Stadsschouwburg.
Even terug naar school, het gymnasium, waar de muziek op hoog niveau was met het jonge alternatieve Duitse popkwintet Giant Rooks. Een vol podium, 5 jonge gasten en vele instrumenten, wil niet altijd zeggen dat het dan ook goed gebruikt wordt, maar in dit geval was dat zeker wel het geval. Hun set was lekker uptempo vrolijk en afwisselend, een van de toppers van de avond, Giant Rooks zouden niet misstaan op het affiche van een leuk festival deze zomer.
De afsluiter van onze avond, terwijl de sneeuw neer dwarrelde uit de hemel in Groningen, was Témé Tan die met zijn warme klanken alle aanwezigen nog even in een warm bad zette met zijn enthousiasme en zijn muzikale loops. Hij groeide op in Kinshasa en Brussel, en wist met een voorliefde voor pop, hiphop en elektronica tijdens zijn optreden de muziekstijlen knap aan elkaar te smelten.
Foto’s (c) Hans Kreutzer
