Wekelijks komen er bij Maxazine vele tientallen albums binnen. Het is echter onmogelijk ze allemaal te behandelen, vandaar dat we een aantal albums uit de lijst hebben genomen en hieronder kort bespreken.
Sabaton – The Last Stand
De verwachtingen voor de nieuwe Sabaton plaat waren hoog gespannen bij menig fan van deze, op oorlogsverhalen gebaseerde, power metal band. Het is immers na de zeer succesvolle voorganger ‘Heroes’ altijd afwachten of de band het vorige album overtreft of in ieder geval evenaart. Helaas is het bij hooggespannen verwachtingen vaak zo dat die maar ten dele waar gemaakt worden. En zo ook bij ‘The Last Stand’, de nieuwste langspeler van Sabaton. De plaat is op zich zeker niet slecht, maar komt regelmatig te gehaast, gemaakt en ongeïnspireerd over. Het probleem van deze release is het volgende: Sabaton lijkt door het arsenaal van ideeën en trucjes heen te zijn, en teert nu slechts op het herhalen van datgene dat werkt voor hen. Ik zeg “werkt”, want dat doet het uiteraard wel degelijk. Het klinkt als Sabaton en hun fans zullen daarom dit album zeker waarderen. Maar het bevestigen van hun status als een van de grootste in het power metal genre doet de band met ‘The Last Stand’ zeker niet. Van een band met hun status had je meer origineel materiaal verwacht, eventueel een andere richting of meer verfrissende ideeën en niet andere varianten van reeds bestaand werk. (7/10) (Nuclear Blast Records) (Door: Jeroen Zierikzee, RockMuZine.nl)
Whiskey Myers – MUD
Whiskey Myers is een relatief jonge band in het genre van de southern & country rock en de eerste Cd ‘Road Of Life’ zag dan ook pas in 2008 het levenslicht. Het zal niemand verbazen dat de band o.a. Lynryd Skynyrd ziet als een van hun grootste inspiratiebronnen. Deze vierde langspeler is de opvolger van het in 2014 uitgebrachte “Early Morning Shakes’. Iedereen zal na de vuige en smerige titelsong begrijpen waarom de heren dit album ‘MUD’ hebben genoemd. Ondanks het toenemende instrumentarium ontbeert het album wat mij betreft de klasse van zijn voorganger. Desondanks kijk ik er erg naar uit deze zeven heren eens live aan het werk te zien, want de totale discografie van de Texanen herbergt een prima kwaliteit. Uiteraard hoop ik dat ze dan ook de zangeres meenemen want daar zouden ze zich pas echt mee onderscheiden in het huidige southernrock circuit. Voor liefhebbers van bands als Blackberry Smoke, The Caddilac Three en natuurlijk Lynyrd Skynyrd absoluut een band om eens kennis mee te maken! (7,5/10) (Spinefarm Records) (Door: Gerrit Harmsen, BluesZine.nl)
