CD-recensies: Keb’ Mo’, Darlingside, Jungle By Night

Wekelijks komen er bij Maxazine vele tientallen albums binnen. Het is echter onmogelijk ze allemaal te behandelen, vandaar dat we een aantal albums uit de lijst hebben genomen en hieronder kort bespreken.

Keb’ Mo’ – That Hot Pink Blues Album

Kevin Moore, zoals hij eigenlijk door zijn ouders is genoemd, draait al heel wat jaren mee in de blueswereld. De 64-jarige zanger/gitarist behoorde ooit tot een van de begeleiders van Papa John Creach voordat in 1980 zijn eerste soloalbum ‘Rainmaker’ onder de naam Kevin Moore verscheen. Mo’ is door de jaren heen zijn stijl trouw gebleven. Tamelijk relaxte blues met wat invloeden van soul en funk en de geest van Robert Johnson die steeds rondwaart.

Onlangs is het dubbelalbum ‘That Hot Pink Blues Album’ verschenen met zestien nummers, die tijdens een Amerikaanse tournee in 2015 live zijn opgenomen. Begeleid wordt hij door toetsenman Michael B. Hicks, drummer Casey Wasner, die ook de productie deed, en bassist Stan Sargeant. De titel van het album is maar gedeeltelijk van toepassing. We horen een aangename bloemlezing uit de carrière van Keb’ Mo’, beginnend met ‘Tell Everybody I Know’, een nummer van het eerste album dat hij als Keb’ Mo’ uitbracht, tot een met een aantal nummers van zijn laatste studioalbum ‘Blues Americana’. Het had wat spannender mogen klinken. (Kind of Blue) (6,5/10) (Door: Eric Campfens, BluesZine.nl)

Darlingside – Birds Say

Het Amerikaans folk-kwartet Darlingside uit Cambridge, Massachusetts bracht haar tweede album ‘Birds Say‘ al uit in september 2015. Ondanks hoge verwachtingen is het album niet aangeslagen in ons land, vandaar nu een re-release. Vreemd, want de muziek van Darlingside is juist deze jaren erg populair aan het worden, met equivalenten als The Young Folk en de onverminderde populariteit van Clannad. Darlingside trekt echter zijn eigen plan in vergelijking met voorgenoemde bands en treedt als een soort van barbershop combo gezamelijk rond de microfoon op. Zonder duidelijke frontman wisselen de stemmen van bassist Dave Senft, guitarist en banjo-speler Don Mitchell, violist en mandolinist Auyon Mukharji en cellist en gitarist Harris Paseltiner elkaar af en wellicht nog sterker genomen: aan. Hierdoor krijg je met grote regelmaat het gevoel naar een nieuwe soort versie van Crosby, Stills & Nash of Venice te luisteren. De liedjes van Darlingside gaan over het alledaagse met een melancholische nasmaak die geen moment verveelt. ‘Birds Say’ is het product van vier singer songwriters die op unieke wijze een elektronische indie versie van de jaren 60 folksound hebben ontworpen. (7/10) (Thirty Tigers) (Door: Norman van den Wildenberg)

Jungle By Night – The Traveller

Jungle By Night is een van Neerlands danspareltjes: ook het funky vierde album ‘The Traveller‘ valt weer behoorlijk in de smaak. Het ietwat psychedelische openingsnummer ‘Kingfisher’ pakt je meteen bij de lurven en ook de rest van het album laat je niet meer los. De plaat heeft een hoog dansgehalte, maar wordt goed afgewisseld met de nodige rustmomenten, zoals in ‘Bout Du Monde’. Door het beluisteren van ‘The Traveller’ krijg je meteen zin om je koffers te pakken: de titel vat de sfeer van de plaat dan ook deugdelijk samen. Met de avontuurlijke mix van Afrobeat, dub, Turkse psychedelica een vleugje hip-hop en Ethio-jazz merk je dat het jonge negental uit Amsterdam inspiratie put uit forenzen en het doorgronden van andere culturen.

Alhoewel de band met deze termen niet geheel samengevat kan worden: een geheel eigen werelds geluid is wat Jungle By Night het beste omschrijft. De band heeft ook zo ongeveer overal ter wereld gespeeld: van drukke clubs in Japan tot het samenspel met oppertrompetist Ibrahim Maalouf naar de duinen van Vlieland. ‘The Traveller’ klinkt dan ook als een wereldse trip. (8/10) (V2) (Door: Marike Boonstra, JazzZine.nl)