Al ruim twintig jaar vormen The Dandy Warhols uit Portland een stabiele factor in de mondiale muziekscène. De band staat bekend om hun drugsgebruik, decadentie maar bovenal om hun onweerstaanbare popsongs, vooral hun ene megahit ‘Bohemian Like You’ uit 2001. Een telefoongigant, tv-series en computergames hebben eraan bijgedragen dat het nummer vijftien jaar na dato nog steeds in ieders geheugen staat gegrift.
Zeker een prestatie om trots op te zijn, maar tegelijkertijd een zware last. Andere hitjes in Nederland waren ‘Not If You Were The Last Junkie On Earth’ (heroin is so passe), ‘Godless’ en ‘Horny As A Dandy’. De band rond zanger Courtney Taylor-Taylor is altijd, met wisselend succes, albums blijven maken. In april van dit jaar verscheen hun tiende studio album ‘Distortland’.
De energie die The Dandy Warhols rond de eeuwwisseling hadden, lijkt voor het grootste deel te zijn verdwenen. De groep doet een verwoede poging om terug te grijpen op de door Britpop beïnvloede psychedelische power-poprock van weleer. De show in de uitverkochte oude zaal van de Melkweg is een dwarsdoorsnede van het uitgebreide oeuvre van de band. Muziek van de negentiger jaren tot nu.
Minpuntje is het gebrek aan interactie van de band met het aanwezige publiek. Storend is het echter niet, de muziek spreekt voor zich. En daar draait het uiteindelijk ook om bij een live optreden. Nee, laat The Dandy Warhols maar schuiven. Zolang ze dit soort lekkere plaatjes blijven maken, hoeft de inmiddels 49-jarige middelpunt zanger Courtney Taylor-Taylor nog lang niet met pensioen.
Een eervolle vermelding voor het voorprogramma van deze avond, het Londense Happyness. 90’s indie zonder sterallures, klinkt als Pavement en Sonic Youth. De band telt twee zangers, die geen van beide een uitgesproken stem hebben. Gewoon een lekker rammelbandje met melancholische 90’s liedjes, die in tegenstelling tot The Dandy Warhols wel interactie met het publiek hebben. Happyness is het zoveelste aardige Engels indiebandje met potentie in dit al zo overvolle genre.