De Belg Ozark Henry is voor de meesten een minder bekende zanger. Alleen in België heeft zijn de laatste tien jaar enkele hitjes gehad. Piet Goddaer, zoals hij in het echt heet, is muzikaal en bestrijkt een breed genre; van pop/dance tot aan klassiek. Met ‘Indian summer’, begeleid op piano, zette hij direct de toon voor de avond. Hij bouwde zijn nummers om voor elke sfeer, en in de kerk was dat stemmingsvol en warm.
Met name de combinatie van stemmen was goddelijk. Zangeres Laura Groeseneken vulde de klanken goed aan en zorgde voor kippenvel. Recentelijk tourde hij langs uitverkochte zalen van België met een groot orkest, ter promotie van zijn nieuwe album ‘Paramount’. Deze avond in Nijmegen had Ozark Henry ook geen drums, gitaren en elektronica meegenomen, maar wel een strijkorkest. Het was een internationaal kwartet en bestond uit een Japanse, een Armeense en twee Belgische violisten die gezamenlijk met de pianist een aangename saus bij de composities van Ozark Henry serveerde.
Bewondering alom voor de zangkwaliteiten van Laura Groeseneken, die tijdens ‘Plauditie amici comedia Finita est’ duidelijk hoorbaar naar boven kwamen; Kraakhelder en hoog. Op de setlist waren publieks-favorieten ‘At Sea”, ‘Sweet Instigator’ en ‘Free Haven’ allemaal aanwezig. Ook bij ‘Godspeed’, waarbij de strijkers samen met de stem van Ozark de hoofdrol speelden, hoorde je de puurheid en een klein fijn rouwrandje van zijn stem.
Als toegift speelde hij ‘Gold’ op de piano, en wat was het stil in de kerk, er werd duidelijk genoten! ‘Heroes’ was de perfecte afsluiter van een zeer indrukwekkend concert. Henry had deze avond zijn muziek aangepast en ging als een kameleon goed om met deze moeilijk galmende omgeving. Je zag en hoorde zijn jarenlange muzikale ervaring en ook voor hem was het een feest om als laatste band van de vierdaagsefeesten in de Stevenskerk te spelen.
Foto’s (c) Hans Kreutzer/Maxazine
