Jonathan Jeremiah noemt migratie een hoofdthema op zijn tweede studio album ‘Oh Desire‘. De Britse singer-songwriter heeft al op meerdere plaatsen in de wereld gewoond en gewerkt. Hij vindt dat dat ook moet kunnen zonder dat je met veel regelgeving te maken krijgt. “In Engeland is dat moeilijk, er zijn zoveel restricties voor waar je wel en niet heen mag verhuizen of werken.” Muzikaal gaat Jeremiah op ‘Oh Desire’ terug naar zijn muzikale basis. Letterlijk, want er staan stukken muziek op die hij al op 6-jarige leeftijd bedacht.

De 33-jarige singer-songwriter heeft een Indiase vader en Ierse moeder die elkaar in Londen ontmoetten. Als twintiger reist hij de wereld over en woont een paar jaar in de Verenigde Staten, waar de meeste liedjes van zijn debuutalbum ‘Solitary Man‘ uit 2011 worden geschreven. Die plaat doet weinig in zijn thuisland maar wordt mede door de single Lost een groot succes in Nederland en België. Jeremiah gaat optreden met het Metropole Orkest dat ook op het live album ‘Gold Dust‘ (2012) is te horen. Hij neemt ‘Oh Desire’ op in de Londense Konk studio van Ray Davies (The Kinks).

Inspiratie

Zijn inspiratie haalt Jonathan Jeremiah uit de wereld om zich heen. “Ik heb nooit een kantoor hoeven huren om daar songteksten te schrijven”, vertelt de zanger. “Als ik reis doe ik genoeg ideeën op van de mensen die ik ontmoet. Als bijvoorbeeld iemand in Amsterdam me iets op een bijzondere manier vertelt, kan daar zo een tekst uit voortkomen.” Het schrijfproces van ‘Oh Desire’ was vergelijkbaar met dat van zijn debuutplaat: “Ik gebruikte voor Solitary Man een oude analoge studio waarin ik me avond aan avond zo’n tien uur opsloot tot het weer dag werd. Dat voelde erg prettig, ik heb het deze keer grotendeels weer zo aangepakt.”

Rode draad

Muzikaal gaat Jonathan Jeremiah op ‘Oh Desire’ terug naar zijn roots, vindt de singer-songwriter: “De basismelodie voor ‘One’, ‘Seven’ en ‘Thirteen’ heb ik al bedacht toen ik 6 jaar was en net gitaar leerde spelen. Die instrumentale stukken vormen een soort rode draad op de plaat. In films keert de themamuziek vaak ook in het begin, midden en einde terug. Muzikaal heb ik daar de achtergrond van mijn Indiase vader en Ierse moeder in proberen te verwerken.”

Verhalen vertellen

Jeremiah schrijft zowel over persoonlijke als maatschappelijke kwesties: “Een hoofdthema van ‘Oh Desire’ is migratie. Ik dacht veel na over de achtergrond van mijn ouders, waarschijnlijk heb ik mijn reislust van hen overgenomen. Ik wil altijd weer nieuwe plaatsen ontdekken en vind het jammer dat wonen en werken waar je wilt zo aan banden is gelegd. Zo zit ik niet in elkaar.” We hoeven van Jeremiah echter geen protestsongs te verwachten: “Ik denk dat het belangrijk is dat artiesten maatschappelijke standpunten hebben, zonder dat je mensen de les leest. Want daar heeft niemand behoefte aan. Maar je kunt wel verhalen vertellen vanuit jouw standpunt. Er staan zeker liedjes op mijn plaat waarin ik mijn mening over bepaalde zaken geef.”

Jonathan Jeremiah speelt zaterdag 13 juni op Pinkpop om 15.25 uur.

Deel: