Jarenlang al gaat singer songwriter/gitarist Justin Townes Earle door het leven als de zoon van Steve Earle. Ik zie nog zo voor mij hoe de trotse vader Steve eind jaren negentig zijn – toen nog – vijftienjarige zoon Justin bij zich op het podium roept in het Utrechtse Tivoli na een postuum eerbetoon aan zijn grote inspirator Townes van Zandt. Justin is niet alleen vernoemd naar de held van zijn vader, Van Zandt was ook zijn peetvader. Met een legendarische vader en een nog legendarischere peetvader kan het bijna niet meer misgaan. Maar daarmee doe we Justin Townes tekort. Want op eigen kracht en met zeven bloedmooie albums is de 33-jarige Amerikaan er in geslaagd een hechte en steeds groter groeiende groep fans achter zich te scharen.
In vier maanden tijd, van september 2014 tot januari 2015, bracht Earle twee sterke platen uit, ‘Single Mothers’ en ‘Absent Fathers’. Beide titels verwijzen naar de rode draad in zijn leven. En eigenlijk dus ook wel weer naar vader Steve. De twee albums zouden aanvankelijk als dubbelaar worden uitgebracht maar op het laatste moment besloot Justin Townes de platen afzonderlijk uit te brengen. Deze week toert Earle door Nederland met optredens in onder meer Amsterdam en zaterdag in een halfgevuld Rotown in Rotterdam. Een stad waar zijn vader volgens mij nimmer heeft opgetreden.
De laatste twee albums vormen ook de fundering van een afwisselende en boeiende setlist. Earle wisselt in ruim een uur moeiteloos van stijl en tempo daarbij geholpen door steelgitarist Paul Niehaus, die we nog kennen van Calexico me. Met ‘Memphis in The Rain’ via ‘Single Mothers’ naar een lagere versnelling met ‘Today and the lonely night’’. Het is een avond vol levenslessen en cynisme. De specialiteit van de familie Earle. “Writing happy songs makes me angry”, aldus Earle aan het eind van de avond. Zijn vader zal het met hem eens zijn. En Earle zou geen Earle zijn als hij geen afscheid nam van zijn Rotterdamse met de vraag; “How was the filmfestival? Was it all a crap?”.
Zoals gezegd, Justin is Justin zoals Daley Blind Daley Blind is. Maar toch kan ik de vergelijking met zijn vader lastig weerstaan. Waarschijnlijk zal zelfs een getalenteerde muzikant en tekstschrijver als Justin Townes Earle daar mee moeten leven. Maar wat is daar uiteindelijk mis mee?. Het wachten is op een toernee van vader en zoon, twee geniale mopperkonten samen. Voor allebei een eer.
