Rond oud en nieuw is het altijd tijd voor de jaarlijstjes. Dit doen we op Maxazine al jaren, zo ook dit jaar. Recensenten, redacteuren en fotografen geven in een persoonlijke lijst hun muzikale kijk op 2014. Bekijk hieronder het muzikale jaar 2014 van fotograaf/recensent Ariane van Ginneke.

Voor mij is een mooie foto niet per definitie een technisch perfecte foto. Meer nog dan dat is het speciaal als het een bijzonder moment of een herinnering oproept. Mijn top 5 is dan ook gebaseerd op een paar van die momenten. En daarom past in mijn foto top  5 ook een recensie. En misschien niet echt verrassend maar mijn top dit jaar bestaat voornamelijk uit bands van eigen bodem.

1. Navarone, Doornroosje – Nijmegen (14-11-2014)

Ariane van Ginneke- NavaroneIk volg deze heren al even lang met de camera als dat ik hun muziek ken en kan na twee jaar verschillende live shows te hebben gezien wel zeggen dat ze enorm gegroeid zijn in die tijd. Ieder optreden barst van de energie, speelvreugde en onderlinge chemie. Normaal spelen ze vol gas en met de stekkers in het stopcontact.  Maar ook akoestisch hebben ze bewezen fantastische muzikanten te zijn. Hoe groot moet je zelfvertrouwen zijn als je midden in een rockconcert  waar de elektriciteit de zaal invliegt, die twee akoestische gitaren oppakt en met z’n vieren geheel onversterkt vooraan op het podium het prachtige Devils Ferry gaat staan spelen en daarmee een vol Doornroosje muis maar dan ook muisstil krijgt.  Das nou nog eens een echt kippenvelmomentje.

 

2. Donnerwetter in Luxor Live (18-12-2014)

Ariane van Ginneke- DonnerwetterHet valt tegenwoordig niet mee om je muzikaal nog te onderscheiden. Donnerwetter is zo’n band die dat nog wel kan. Voor het eerst gezien in Musis Sacrum in juni dit jaar en direct zwaar onder de indruk van de eigenheid en de beleving van deze band. Dit jaar brachten ze hun debuutalbum uit (waar ik ook nog een korte recensie over mocht schrijven…) en die is zo goed dat ik ook echt uitkijk naar de toekomst en wat deze heren nog te brengen hebben. En toevallig maakten zij ook nog eens het mooiste nummer van het jaar, Silent One. Een nummer dat raakt op alle vlakken: de muziek, de stem, de tekst, de compositie en de intentie. De foto verbeeld voor mij de essentie van de band.

 

3. De Zwarte Cross, Lichtenvoorde (25-07-2014)

Ariane van Ginneke- Zwarte CrossMijn eerste keer dit bijzondere festival. Een onmundig fijne sfeer, af en toe lekker ruig maar altijd beheerst, een rete strakke organisatie, perfecte bereikbaarheid, een gevarieerde en unieke programmering, keuzes maken, kleurrijk, veel humor en zelfspot, fijn, wisselend gezelschap met een toffe balans tussen gezelligheid en “werken” en perfect zweterig festivalweer.  En ik maakte daarbij een aantal van mijn mooiste concertfoto’s. Te veel om te kunnen kiezen dus daarom deze. Want zonder publiek geen festival en de beleving in deze prent zegt alles.

 

 

4. De Tweede Speeldoos, Burgerweeshuis- Deventer (31-10-2014)

Ariane van Ginneke- De Tweede SpeeldoosAls een soort spin off van die andere fantastische band De Staat is de Tweede Speeldoos een bijzonder project dat gesprekken met verstandelijk beperkte mensen vertaalt naar muziek. Humor is voor mij een van de mooiste eigenschappen die je als mens kan bezitten en als je dat ook met je muziek en optredens kunt combineren zonder dat het ten koste gaat van het belangrijkste,  de muziek zelf, dan heb je het leukste concert van het jaar op de planken gezet.

 

 

 

Shaking Godspeed en Monomyth, Tivoli De Helling – Utrecht (27-09-2014)

shaking godspeedGeboren uit “nood” omdat er geen recensent meeging was ik best tevreden met mijn allereerste live spinsels op het witte digitale papier. Shaking Godspeed (nog zo’n band die zich onderscheidt)was toen al een van mijn favoriete bands en Welcome Back Wolf is mijn meest gedraaide plaat dit jaar. Dat maakte het schrijven dus ook wel makkelijker. Inmiddels ondervonden dat het knap lastig is om niet te veel in herhaling van woorden en zinnen te vallen bij het schrijven van een stuk.  En de combinatie van fotograferen en schrijven maakt het nog lastiger omdat ik me als fotograaf op heel andere zaken focus dan als recensent. Mijn hart gaat uit naar de fotografie maar als het zo uitkomt vind ik het nog steeds een uitdaging om het ook om te zetten in woorden .

 

 

Deel: