Een in muziek geïnteresseerde puber had in de Jaren 80 maar een paar mogelijkheden om zijn nieuwsgierigheid te bevredigen. De radio, de platenzaak, de muziekcollectie van vrienden of, maar dat vertelde je tegen niemand, de platenkast van je vader. In mijn geval waren de lp’s van mijn vader taboe maar er waren ook nog cassettebandjes en dat was een grijs gebied; het mocht wel, maar liever niet. Tijdens zo’n zoektocht zat er een bandje met country hits in mijn cassetterecorder.
De ”Je kent ze vast wel” hits van Dolly Parton, Lynn Andersen werden snel doorgespoeld totdat de vioolklanken van ‘The devil went down to Georgia’ voorbij kwam. The Charlie Daniels Band werd door mij ontdekt. Nu, 30 jaar later, struin ik zo af en toe nog steeds door muziekcollecties. En jawel hoor… De in 1936 geboren Daniels heeft een nieuwe cd uit !! Off the Grid – Doin’It Dylan en tourt zowaar door de VS.
Bob Dylan songs op z’n Daniels. Niet op z’n country ’s. Gelukkig niet!, want wat ik goed vind is dat er niet geprobeerd is de ‘countrysausjes eroverheen giet-methode’ toe te passen. Nee, rasartiesten die goede songs op een andere manier vertolken. Maar er zijn een of twee uitzonderingen. Bij ‘Mr tambourine man’ krijg ik een ander gevoel. Een gevoel van commercie, van platenbazen, van kwantiteit. Jammer want verder is het een cd om van te genieten. Er zit wel een lekker, goed tempo in. Goed en modern gearrangeerd en geproduceerd. Opvallend is ook de goede geluidskwaliteit, waar het opgenomen is weet ik niet, maar dit lijkt me een aanrader voor de high-end luisteraar.
Aan het einde van zijn carrière gaat Daniels naar zijn oorsprong terug: ‘Dylan’ want hij was een van de sessie muzikanten van Bob eind jaren zestig begin jaren 70. De oer rechts-christelijke, prominent lid van de national rifle association, zingt liederen van de linkse ‘anti alles’ protest zanger. Raar maar waar! (8/10) (Blue Hat Records)
