Zaterdag 19 april, tweede dag Paaspop. Het zonnetje scheen al heerlijk en de temperatuur was ook aangenaam. De sfeer was op het terrein erg goed. Het was wel erg druk, maar dat zorgde ook wel wel weer voor een soort gezelligheid. Om 19:00 uur begon La Pegatina in de Apollo. De tent stroomde langzaam vol met mensen die wel zin hadden in een feestje. Wat betreft de temperatuur was de band uit Barcelona wel een goed idee. Vanaf het eerste nummer tot en met het laatste nummer had de band de tent mee. Ze begonnen al vrij in het begin met een confettikanon, dit soort dingen doen het altijd goed bij optredens van feestbands, want dat was het absoluut, een feestje. De band benutte het hele podium, door van de ene kant naar de andere kant te rennen. Dan weer stond de trompettist links en dan weer rechts, zo ook met de meeste andere leden.
Tijdens het voorstellen van de band kreeg ieder even een eigen momentje, erg mooi om te zien en tijdens het voorstelrondje van de technische mensen werd er een soort van toneelstukje gedaan, deze mensen moesten een bal in een basketbalnet gooien. Dit tot grote hilariteit van het publiek. Bij één van de laatste nummers kwam weer het confettikanon als afsluiter, waarna het laatste nummer in het publiek werd gespeeld. Dit was een goede afleiding, want op het podium werd er ondertussen omgebouwd voor de volgende band; De Jeugd van Tegenwoordig.
21:00 uur, De Jeugd van Tegenwoordig betreedt het podium. Hoewel ik hier niet echt om stond te juichen deze rappers te zien en te horen, maar het verbaasde mij enorm hoe ze de tent die toch weer behoorlijk vol stond mee te krijgen. Omdat ik zelf niet allen nummers van deze mannen ken, begreep ik dat ze voor de fans de bekende nummers ter gehore brachten. Ook kwamen de nummers ‘Watskeburt’ en ‘Sterrenstof’ voorbij. Willie Wartaal, vond het op een gegeven moment een beetje te rustig en bedacht dat als er wodka werd geschonken dat het misschien wat beter zou gaan. Hij liep naar achteren, kwam terug met een fles wodka en ging de eerste rij van het publiek af om bij diverse mensen een slok wodka naar binnen te gieten. Dit was het startsein voor het nummer ‘Mond open, ogen dicht. Wodka uit de fles’.
Na een klein drie kwartier was het voor De Jeugd van Tegenwoordig afgelopen. Wat een klein negatief punt was, was dat het geluid van de zang erg slecht was. Regelmatig vroeg ik me nu af wat ze aan het rappen waren. Na een ombouwtijd van een uur was het om 22:45 de tijd aan de meest sexy mannen van België om het podium van de Apollo te betreden. Triggerfinger had net de laatste plaat gelanceerd en deden naast de al wat oudere nummers uiteraard ook een aantal nummers van de nieuwe plaat. Zanger Ruben Block had op het podium zijn momentjes met de camera en klom op de stapel geluidsboxen en speelde uiteraard gewoon verder. De drumsolo van drummer Mario Goossens was in verkorte versie, beetje jammer, maar wel logisch voor een festival. Uiteraard kwam het nummer ‘I Follow Rivers’ ook voorbij, met het nodige bestek en de bekertjes. Al met al zette Triggerfinger weer een ijzersterke set neer, met heel veel licht, dat het eigenlijk zonder zonnebril niet te doen was.
Foto’s: Armelle van Helden/Sander van den Berg/Maxazine
