Uitstekend (dubbel)concert van Aynsley Lister in Weert!

Oorspronkelijk had muziekcentrum de Bosuil in Weert deze vrijdagavond twee bands op het podium staan, de topper uit de Engelse eredivisie van (blues)gitaristen Aynsley Lister en het Amerikaanse blues fenomeen Eric Steckel. Helaas moest Eric Steckel i.v.m. ziekte op het allerlaatste moment verstek laten gaan. Enorm balen dus want ik had me enorm op dit optreden verheugd. Omdat er geen vervanging meer voorhanden was speelde Aynsley Lister naast zijn normale set drie kwartier extra!

Bij de liefhebbers van moderne blues doet de naam Aynsley Lister ondertussen heel wat bellen rinkelen. Aynsley Lister timmert al sedert 1998 zeer succesvol aan de weg en is een gevestigde waarde in de bluesscene. Zijn muziek kan het beste omschreven worden als blues-rock met pop- en funkinvloeden.

Als de band om ca. 21:30 uur het podium betreedt wordt er na het instrumentale nummer So Excited (Steve Ray Vaughan cover) gestart met Big Sleep en Early Morning Dew, en heeft de band die deze avond uit drummer Boneto Dryden, toetsenist Andre Bassing en bassist Steve Amadeo bestond het publiek gelijk op haar hand. Verdeeld over twee sets plus een toegift worden we door de in bloedvorm verkerende Lister getrakteerd op  flinke portie blues met soul-, funk- en rock invloeden. Hij laat een diversiteit aan knappe riffs horen en speelt een paar prachtige solo’s. Maar niet alleen Lister was in bloedvorm, dat geldt ook voor zijn bandleden, drie steengoede muzikanten die hun instrumenten perfect beheersen!

http://www.youtube.com/watch?v=9-Et2Z-5aMc

Naast ouder werk (Big Sleep, Early Morning Dew en What’s It All About) bestond zijn setlist uit voornamelijk nummers van het onlangs uitgekomen album Home waaronder Inside Out,  Sugar, Hyde 2612, Straight Talkin’ Woman, titeltrack Home, het schitterende Free, dat hij voor een overleden vriend speelde, het al even mooie Feeling Good, een cover van wijlen Nina Simone, Broke en Possession. De in de toegift gespeelde Prince klassieker Purple Rain (Lister’s blues-variant is bij de fans topfavoriet) was er een om in te lijsten en kon op veel bijval rekenen van zowel uwe verslaggever als van het publiek. Na deze toegift neemt Aynsley ook nog ruimschoots de tijd voor zijn fans achter in de zaal en kunnen we ondanks het gemis van Eric Steckel toch weer tevreden huiswaarts gaan.

Deel: