The Dublin Legends gaan verder waar The Dubliners stopte ‘Het is een voortzetting, geen tribute’. Na de dood van Barney McKenna, viel in 2012 het doek voor The Dubliners. Vier van de overgebleven leden gingen door onder de naam The Dublin Legends, een band die begin oktober Nederland aandoet. Seán Cannon, gitarist en zanger in de nieuwe oude band, komt natuurlijk mee. “Shamrock and roll”, zo noemt hij de muziek waarmee The Dubliners bekendheid verwierf, maar die ook vele andere bands inspireerde. Het was dan ook zonde geweest als dat erfgoed zou verdwijnen. Toen John Sheahan, na Barney’s dood en 48 jaar Dubliners, besloot er een punt achter te zetten, moesten de overige ex-leden kiezen: stoppen, of doorgaan op een andere manier.
“John besloot met pensioen te gaan. Hij had er bijna 50 jaar op zitten, dus dat is niet gek. Maar de rest van ons dacht: wij geven het nog niet op!” Zo vormden Seán Cannon, Eamonn Campbell, Patsy Watchorn en Gerry O’Connor The Dublin Legends, een groep die zowel oud als nieuw materiaal brengt. De reacties op de nieuwe vorm zijn behoorlijk positief, vertelt Cannon: “Het toeren gaat goed. (…) In Zwitserland bleef het publiek laatst 15 minuten klappen en roepen om meer. Echt heel opmerkelijk.”
Altijd plek voor Ierse muziek
De aandacht voor de Ierse muziek lijkt daarmee dan ook niet verminderd. “Mensen houden van het ritme, de ‘catchy tunes’. Ik ben blij dat het zo populair is. Het is een leuke avond uit, wij verdienen er ons geld mee, en er is ruimte voor iedereen”, zegt Cannon. ”Het is wereldwijd. Op YouTube zag ik bands in Japan Ierse muziek maken. Geweldig!” Daarnaast laten natuurlijk bands als Dropkick Murphys en Mumford and Sons ons zien dat de Ierse muziek zich blijft ontwikkelen. “Het moderne wordt gemixt met het traditionele. Er blijft altijd een plek voor Ierse muziek in de wereld.”
Voortzetting
Dat die plaats er is, moge duidelijk zijn, maar dat is dan ook grotendeels te danken aan het succes van The Dubliners, waar Seán een groot aandeel in had. Na de dood van Luke Kelly in 1984 trad hij toe tot de band, wat hem bij sommige fans niet populair maakte, hoewel dat mettertijd natuurlijk vervaagde. Met The Dublin Legends lijkt Seán wederom een leegte in de Ierse muziekwereld op te vullen. Daar kijkt hij zelf vrij nuchter tegenaan: “We passen in de traditie. We hebben samen besloten het eens te proberen, onder een nieuwe naam. Het is een voortzetting, geen tribute. Zo moet je het zien. (…) Dus ook al noemen we ons niet The Dubliners nu, voor ons voelt het hetzelfde. Een voortzetting. En als wij weg zijn, komen er wel weer nieuwe.”
Nieuw album
Voorlopig is er echter nog genoeg te doen, ook naast optreden. “We zitten eraan te denken een nieuw studioalbum te doen. Maar er komt een album uit, erg snel. Toen we eerder deze maand in Wenen waren, speelden we drie concerten, waarbij een technicus aanwezig was. Hij heeft alles opgenomen. Nu zijn we bezig uit te zoeken welke uitvoeringen op een CD moeten komen.”
Zelfde sfeer als vroeger
Wat kun je dan verwachten van de muzikanten? Ze toeren niet meer zo lang achter elkaar als vroeger, maar de sfeer is hetzelfde, vertelt Seán. Gerry, die tijdens diens afwezigheid Barney al eens had vervangen, blijkt ook nu een waardevolle aanvulling. Naast banjo speelt hij namelijk ook viool. Hij is erg getalenteerd, een sympathieke man. Én extreem jong – 53!”. Dat laatste spreekt boekdelen over hoe lang de roodharige Ier al in het vak zit, hoewel de lol er nog lang niet vanaf is.
“Ik drink zelf niet meer, maar ik kan me ook zonder drank prima vermaken. Ik hou nog steeds van een feestje!” Wat Seán betreft is het dan ook nog niet afgelopen: “We gaan door, zolang onze gezondheid het toelaat. Nu proberen we gewoon of er nog een paar jaar in zit!”
Door: Kevin van Kalkeren (http://www.west-point.nl/)