Zonder een noot te hebben gehoord van Ntjam Rosie’s derde studio-album ‘At The Back Of Beyond’, vermoed je aan haar nieuwe imago op de cd-cover dat de Rotterdamse singer-songwriter naar alle waarschijnlijkheid een andere kant laat horen: het hoekige Grace Jones-kapsel waarmee ze het cd-boekje van voorganger ‘Elle’ (2010) siert, heeft plaatsgemaakt voor een omvangrijke afro met daaronder een zelfverzekerde blik. De stijlvolle rode jumpsuit is vervangen door een wit t-shirt, met daaroverheen een stoer mouwloos legerjasje.
De eerste vrolijke en mysterieuze tonen in de opener ‘Let Go’ lijken nog aan te sluiten op de lome nu soul/jazz van ‘Elle’, maar tegelijkertijd voel je dat er iets anders aankomt. En dat gevoel wordt bevestigd, want na 30 seconden doet een groovende gitaar van Jorn ten Hoopen z’n intrede die tijdens het refrein wordt bijgestaan door stuwende drums van Tuur Moens. De achtergrondvocalen van Rosie en Miguel O’Red klinken dreigend maar soulvol, en de muzikale invulling als geheel klinkt ruw en opzwepend met een fris pop randje.
Feel good en catchy
Het pop geluid dat wordt geïntroduceerd tijdens ‘Let Go’ keert terug in de knallende feel good single ‘Love Is Calling’ en het met een catchy gitaarloopje aangevoerde ‘In The Middle’. Ook het vertederende, in feilloos Frans gezongen ‘Je Me Confies’, dat Rosie’s Kameroense roots combineert met een knipoog naar Laurie Anderson’s ‘Oh Superman’, is na twee keer luisteren niet meer uit je hoofd weg te denken. Haar Afrikaanse achtergrond komt eveneens terug in het ijzersterke Nsissim Zambe dat ze in het Bulu dialect zingt. En ook al begrijp je geen woord van de tekst, je kunt niet om haar intense voordracht en unieke stemgeluid heen.
Persoonlijke zelfreflectie
Zoals de titels van de openingstrack en het album doen vermoeden, kijkt Rosie terug naar ervaringen uit het verleden. Ze neemt je in elf liedjes mee op reis langs een persoonlijke zelfreflectie over vriendschap, liefde, bedrog, positiviteit, bewust leven en in balans blijven. Een tocht die ook een hoop spiritualiteit ademt en in een aantal teksten duidelijk maakt dat Rosie tegenwoordig een ‘hoger’ plan volgt: “He sways gently through my rivers, passes my lakes and dives in my ocean of fear,“ zingt ze in de ballad ‘Secret Waters’ dat naast mooi gitaarspel van Reinier Baas, ook ondersteuning krijgt van cello en violen van The Magic Strings. Nog directer is het prachtige ‘Made’ waarin de zangeres verklaart: “Jesus, you are my shelter, in your hands I know I am made, in your waters that’s where I wanna wade.”
Huzarenstuk
De nu soul/jazz sound die ‘Elle’ kenmerkt is niet verdwenen. Sterker nog: eigenlijk is deze in iedere track aanwezig, maar door de prominentere aanwezigheid van fijne gitaarpartijen en pakkende zanglijnen, voert het niet de hoofdtoon. Overigens is er een enkele uitzondering, want het melancholische late night huzarenstuk ‘Live & Learn’ gaat door waar ‘Again And Again’ op ‘Elle’ ophield. En ook de indrukwekkende titeltrack ademt de typische dromerige sfeer met warme keyboards van compagnon Alexander van Popta, die tevens de uitstekende productie van het album voor zijn rekening nam in samenwerking met Rosie.
Evenwicht
‘At The Back Of Beyond’ staat als een huis en vraagt al snel om meer luisterbeurten. De gitaarinbreng zorgt voor een ruwer geheel, maar maakt het daarmee in het overgrote deel van de songs tegelijkertijd toegankelijker en frisser dan de overigens indrukwekkende nu soul/jazz op ‘Elle’. Ook komt door deze aanpak de singer-songwriter Ntjam Rosie nog beter tot haar recht. De meeste liedjes neigen nu meer naar pop, zonder dat de zangeres daarmee aan uitverkoop doet, maar netjes in evenwicht blijft. Imponeerde Rosie met ‘Elle’ als aanstormend talent, met At The Back Of Beyond is de kans heel reëel dat ze met deze knap uitgekiende balans en mooie verhaaltjes een legioen nieuwe fans verovert. Een triomfantelijk werkstuk van een van Rotterdams boeiendste muzikanten. (9/10) (Gentle Daze Records)
