De Britse musicus Tom Parker (Apollo 100 – Joy, 1972), componist, inspirator, arrangeur en producer van The New London Chorale vertelt met trots over de zojuist uitgebrachte cd ‘Viva Verdi’. In 2013 wordt de 200e geboortedag van de Italiaanse opera-componist Giuseppe Verdi gevierd. In kader daarvan heeft Parker Verdi’s mooiste stukken bewerkt en deze met The New London Chorale opgenomen.
Waarom koos Parker opnieuw voor Verdi en koos hij niet eens voor andere grote componisten als Brahms, Vivaldi, Bellini of Rossini? ‘Verdi schreef de beste melodieën om crossover muziek te maken. Het is het tweede album van Verdi wat ik heb gedaan. Eerder deed ik onder anderen Händel, Mozart, Beethoven en Mendelsohn. De componisten die ik kies maakten melodieën. Brahms bijvoorbeeld, zijn stukken zijn mooi, maar een melodie van Brahms duurt hooguit een halve minuut, dat is te kort en te moeilijk om er een nummer van te maken zonder het thema te verpesten. En een Vivaldi bijvoorbeeld was te barok om er nu een modern nummer van te maken. Verdi schreef melodieën die zelf net popmuziek zijn. Wel zit ik eraan te denken om nog eens aan Rossini te gaan beginnen. Die maakte in zijn tijd al popmuziek.’
Van het stuk La donna è mobile uit Verdi’s opera Rigoletto maakte Parker I lost my mobile in het nummer Off line. Parker zag in het uitgangspunt dat een vrouw haar mobiele telefoon verliest een grappig verhaal en maakte er op zijn manier een nummer van, met behoud van de melodie uit Rigoletto. Zijn de andere nummers op Viva Verdi ook humoristisch? Het antwoord is nee. ‘Het zijn love songs, nummers met historische thema’s of met sociaal commentaar. En The Angel zal ongetwijfeld dienst doen als kerstnummer, daar is het buitengewoon geschikt voor.’
Verdi werd 200 jaar geleden geboren. In Italië leven zijn achterkleinkinderen. Zouden zij van Parkers bewerkingen houden? ‘Ik heb geen idee. Ik heb me wel eens afgevraagd wat Verdi zelf ervan zou vinden. Zijn melodieën probeer ik zo min mogelijk te verpesten en ik maak er behoorlijke nummers van, zoals hij ook fatsoenlijke aria’s maakte.’
The New London Chorale bestaat al meer dan dertig jaar en met projecten als The Young Messiah, The Young Amadeus en The Young Verdi hadden ze veel succes. Parker: ‘It is not a band or an orchestra, it’s crossover. Classic meets rock meets pop meets soul. We use a rythem section, a classical orchestra, rock singers, a gospel choir, it’s a mix.’
Sinds 1988 ook in Nederland. The Young Messiah, het tweede Mozart-album, werd groot in Nederland, groter dan in andere landen. Parker werkte hier met veel plezier samen met Berdien Stenberg, Jaap van Zweden, Marco Bakker en Edward Reekers (Kajak).
Zanger Gordon Neville maakt al jaren deel uit van de formatie. Madeline Bell en de inmiddels overleden Vicky Brown deden voorheen mee. Voor ‘Viva Verdi’ werkt Parker samen met Jenna Lee-James, bekend van de musical We Will Rock You. Of Parker zelf eens een musical gaat schrijven? ‘Ik wil het graag, maar ik weet nog niet hoe. Ik denk dat je ervoor met veel mensen moet samenwerken; het is haast onmogelijk voor één persoon om een musical te schrijven. Ik weet niet of ik gemaakt ben om dat te doen.’
Op 7, 8 en 9 december treedt The New London Chorale op tijdens de Max Proms in Utrecht.
