Close Menu
.: Maxazine :.
    Facebook X (Twitter) Instagram RSS
    dinsdag, september 16
    Trending
    • Win kaarten voor Leah Rye in Nieuwe Nor
    • The Kooks naar AFAS Live
    • Florent Pagny – Grandeur Nature
    • Focus viert Hoogmis in Cacaofabriek
    • Parels van de Popmuziek: Het verhaal achter M – ‘Pop Muzik’
    • Gerard Cox overleden
    • Album recensie overzicht: Ice Cube, Baxter Dury en meer
    • Popsterren maken gebruik van lifestyle branding
    Facebook X (Twitter) Instagram
    .: Maxazine :.
    • HOME
    • Muzieknieuws
    • Concertverslagen
      • Festivals
        • ADE
        • Bospop
        • Brutal Assault
        • CityRock
        • Dour
        • Eendracht Festival
        • Festyland
        • Geuzenpop
        • Jera On Air
        • KempenerPop
        • Lowlands
        • Mundial
        • Paaspop
        • Pinkpop
        • The Brave
        • The Hague Jazz
    • Interviews
    • CD Recensies
      • Legendary Albums
    • Prijsvragen
    • Extra
      • Verjaardagen
      • @Enjoythismusic
    .: Maxazine :.
    You are at:Home»Muziek»CD Recensie»Lesoir – Lesoir
    CD Recensie

    Lesoir – Lesoir

    By Redactie23 oktober 2011

    De vijfkopsband Lesoir is bezig met een flinke opmars. Op een haartje na misten ze in de finale van Nu of Nooit een optreden op Pinkpop, maar speelde wel op andere festivals als Bokpop. Met de zang van zangeres Maartje Meessen lijkt Lesoir op een mix tussen The Gathering, Soundgarden, maar ook op het Belgische Soulwax. Het titelloze debuut van Lesoir is stevig, met rifs die je denken aan Tool, maar ook met mooie ballads, als ‘Tabula Rasa’ en het fantastische ‘As beauty disappears’

    Met ‘Dominion’ opent Lesoir wat experimenteel, hoewel de band vrijwel direct overgaat in het werk wat ze beogen te brengen. De Limburgers bestaan dan misschien pas 2 jaar, maar in die twee jaar hebben ze toch een band weten te kweken die aanvoelt alsof ze met elkaar opgroeiden. Stevige, maar lekkere nummers, die geen moment vervelen. Kracht spreekt uit in de teksten en de muziek, waarbij een sterke rol is weggelegd voor drummer Claudio Arduini.

    Gedurende de cd begint Lesoir steeds meer en meer te lijken op voorgenoemde bands, hoewel de kracht van Skin (Skunk Anansie) en ook de stem van Sandra Nasic (Guano Apes) en Gwen Stefani (No Doubt) een duidelijke vergelijking vormen. Donkere nummers als ‘She’s lost’ maken het duidelijk dat op de gehele plaat geen stempel gedrukt kan worden. Hoewel de stempel ‘OKÉ’ het dichtste in de buurt komt voor Lesoir. (8/10) (Marista)

    http://www.youtube.com/watch?v=vRXB26kGPLI


    Share. Facebook Twitter Pinterest LinkedIn Tumblr Email
    Previous ArticleMuziektip van de dag: Saybia – The Day After Tomorrow (2002)
    Next Article Do you remember ….. Jack Jersey

    Related Posts

    Florent Pagny – Grandeur Nature

    Album recensie overzicht: Ice Cube, Baxter Dury en meer

    Album recensie overzicht: David Byrne, the Hives en meer


    RSS Muzikantenbank
    • Big Band zoekt trompettisten.
    • Zangeres zoekt band 🎤
    • Gitarist voor 80's band
    • Saxefonist
    • Muzikanten gezocht voor Pop / Rock bandje omgeving Zutphen
    Over ons
    • Disclaimer
    • Adverteren
    • Privacybeleid en gebruiksvoorwaarden
    Maxazine Regionaal
    • Brabant
    • Gelderland
    • Limburg
    • Noord
    • Noord Holland
    • Overijssel
    • Utrecht
    • Zuid Holland

    Maxazine is er ook in andere talen:



    Type above and press Enter to search. Press Esc to cancel.