Times Forgotten is een prog rock/metalband uit Costa Rica die in 2004 werd opgericht door toetsenist Juan Pablo Calvo. Hun vorige zanger, Francisco Longhi, werd vervangen door Priscilla Ruiz. Daarom zal ‘Shelter’, hun nieuwe album, heel anders klinken dan de voorgaande. De nummers op ‘Shelter’ vormen geen verhaal, toch is dit een conceptalbum. De teksten over de zoektocht naar individualiteit in een stad. De moderne samenleving is soms chaotisch. Men is op zoek naar plaatsen, personen of situaties, zodat men zich beschermd kan voelen.
‘New Dawn’ is een mysterieuze, instrumentale opening. ‘City’ heeft een rustige start, er zit galm op de zang. Tijdens een instrumentaal stuk komen de rock/metal elementen erbij, hiertussen door klinkt heldere, woordeloze zang. Daarna zingt Priscilla haar woorden krachtiger. Er zijn prima tempo- en volumewisselingen in zang en muziek. Elektronische elementen worden mooi afgewisseld met rock/metal. Er is een goede balans tussen toetsen en bas/gitaar.
Drummer Jorge Sobrado past zijn slagkracht goed aan, maar in de forte (= harder) gespeelde delen valt op dat zijn drumvellen vrij strak gespannen zijn.
In het begin heeft ‘Cycle #248’ een rustige flow. Er volgen diverse veranderingen in tempo en/of volume. Het ene moment zijn de snaren aangenaam zwaar bespeeld, later is er prachtig meeslepend gitaarspel. Sommige instrumentale stukken zijn mooi ingetogen en bevatten licht klassieke elementen. Na een stuk met meer power heeft dit nummer een leuk einde. Vooral in ‘Defiant’ valt de zang positief op. Je hoort zowel power-zang als ingetogen gezongen delen. Alles is door Priscilla gezongen. De nummers zijn goed opgebouwd, en hebben toch een pakkende structuur.
Bij de start van ‘Accident of Evolution’ is het net of je een seconde mist van het intro. Dit gevoel wordt versterkt door de rustige start van de voorgaande nummers en het pakkende intro van dit nummer. De fluisterende woorden zijn goed toegevoegd. Dat geldt ook voor de lichtere tonen die door de zwaardere muziek dwarrelen. Na een instrumentaal stuk volgt er een plotseling en strak gespeeld einde. ‘Waking Up’ is rustig en licht klassiek georiënteerd, maar het raakt me niet zoals ik gewild had, deels omdat het geluid iets te kil is.
Na mooie klanken van akoestiek gitaar is de fade out van ‘Ascension’ een beetje jammer.
‘Outsider’ start met mix van elektronische klanken en metal. De drums zijn vrij kil van sound, maar de klank van bas/gitaar zijn mooi zwaar. Met vlagen klinkt de zang gedreven. Het minimalistische deel heeft prachtig meeslepend gitaarspel, mooi aangevuld door de woordeloze zang. De contrasten die volgen geven mooie diepgang. Na sferische start van ‘Moments of Clarity’ komen de eerste zinnen wat kunstmatig over, hierdoor wordt de emotie minder goed overgebracht. Maar de veranderingen zijn ook hier weer mooi gekozen. ‘The Road Home’ is een mooi nummer, maar ik word niet intens geraakt. Zeker het ingetogen deel in het midden had me diep geraakt als het geluid iets warmer was geweest. Wat positief opvalt is de goede vocale uithaal, het gitaarspel en het mooie einde. Tot slot ‘Sleepless’ als kalme afsluiter.
De korte, rustige instrumentale nummers zijn niet intens genoeg van klank en opbouw om echt indruk te maken. Op verschillende momenten is het geluid van zang en muziek iets te flets. Hierdoor hebben de wendingen net te weinig impact. Jammer want de nummers zijn over het algemeen goed opgebouwd. Natuurlijk is de stem van Priscilla heen anders dan die van Francisco (de vorige zanger). Vergelijken is dus amper mogelijk, maar haar stem is heel veelzijdig. Het is misschien een gedurfde, maar goed gekozen verandering. (77/100) (Melodic Revolution Records)
