Walter Trout is een levende legende in de blues wereld. De beste man heeft met veel grote namen gespeeld en ook is zijn solocarrière er eentje om u tegen te zeggen. Eind vorige maand bracht hij zijn nieuwe album ‘Ordinary Madness’ uit.
Walter Trout is een Amerikaanse blues gitarist/zanger afkomstig uit Ocean City, New Jersey. Inmiddels is hij met zijn 69 jaar de pensioenleeftijd al gepasseerd, maar dat weerhoudt hem gelukkig niet om het rustiger aan te doen. Slechts een jaar na zijn vorige album is het nieuwe alweer klaar. Trout begon zijn loopbaan op de Jersey coast scene. Wat later besloot hij te verhuizen naar Los Angeles. Hier werd hij een gastmuzikant voor een aantal grote namen. Ik noem onder andere Big Mama Thornton en John Lee Hooker.
In de begin jaren ’80 werd hij de leadgitarist van Canned Heat. Deze groep kennen we van de 60’s hit ‘On The Road Again’. Eind jaren ’80 was hij gitarist bij John Mayall & The Bluesbreakers. Vanaf 1989 besloot hij zijn eigen groep op te richten, The Walter Trout Band. Vanaf 2008 treden ze op onder Walter Trout.
Het nieuwe album ‘Ordinary Madness’ is een plaat zoals je die van Trout kunt verwachten, de blues zoals je van hem gewend bent. Hij is op deze plaat ook prima bij stem. Echter pakt hij met zijn gitaarkunsten de spotlights. Op dit album worden drie thema’s bezongen. Het eerste thema zijn de problemen waar hij mee te maken had als kind zijnde. Het tweede gaat over relaties. Deze gaan over wanneer we ons schamen voor onszelf en twijfelen, om vervolgens uit te halen naar de mensen waar we van houden. Het laatste thema is ouder worden en het besef dat je zelf ook ooit komt te overlijden.
Doordat Trout dit zelf dus heeft meegemaakt komt dit album ontzettend puur over, sommige nummers grijpen je echt bij je strot. Neem bijvoorbeeld ‘My Foolish Pride’. Een geweldige ballad waarin het tweede thema aan bod komt.
De titel ‘Final Curtain Call’ gaat duidelijk over het derde thema en is een rauwer nummer met een heerlijke solo. Een mondharmonica wordt in dit nummer ook zeer toepasselijk toegevoegd. Alles om de fijne riff heen gebouwd, met recht een van de beste nummers op de plaat. Al moet erbij gezegd worden dat er geen enkel slecht nummer op de plaat staat.
‘Ordinary Madness’ heeft wel even wat tijd nodig gehad om in te werken, maar zodra je de betekenissen van de nummers hoort en de arrangementen klikken is de wederom een fantastisch Walter Trout album. De blues liefhebber heeft er weer een must have bij. (9/10) (Mascot Label Group)