Close Menu
.: Maxazine :.
    Facebook X (Twitter) Instagram RSS
    vrijdag, december 5
    Trending
    • Pubquiz Eindhoven: waarom je met je team naar LAB-1 wil
    • Op roadtrip met Kensington in de Ziggo Dome
    • Kraftwerk in Afas Live: robots, nostalgie en een knipoog naar Eindhoven
    • Funkrock met power: Mother’s Finest laat Neushoorn beven
    • Ken Carson naar AFAS Live
    • FKA twigs kondigt Body High tour aan met show in Ziggo Dome
    • Judas Priest naar 013 Tilburg
    • Sleeping At Last naar Koninklijk Theater Carré
    Facebook X (Twitter) Instagram
    .: Maxazine :.
    • HOME
    • Muzieknieuws
    • Concertverslagen
      • Festivals
        • ADE
        • Bospop
        • Brutal Assault
        • CityRock
        • Dour
        • Eendracht Festival
        • Festyland
        • Geuzenpop
        • Jera On Air
        • KempenerPop
        • Lowlands
        • Mundial
        • Paaspop
        • Pinkpop
        • The Brave
        • The Hague Jazz
    • Interviews
    • CD Recensies
      • Legendary Albums
    • Prijsvragen
    • Extra
      • Verjaardagen
      • @Enjoythismusic
    .: Maxazine :.
    You are at:Home»Muziek»CD Recensie»Plini – The end of everything
    CD Recensie

    Plini – The end of everything

    By Esther Kessel-Tamerus2 maart 2015

    Plini heeft deze EP geproduceerd en alle muziek geschreven. Behalve ‘Wombat astronaut’, dat heeft Plini samen met Luke Martin geschreven. Plini speelt gitaar op dit album. Verder spelen nog mee: Marco Minnemann op drums. Hij speelt o.a. ook in de band The Aristocrats. En hij werkt ook samen met andere artiesten waar onder Steve Wilson. De bas wordt bespeeld door Simon Grove. En piano door Luke Martin.

    Dit is het laatste deel van de trilogie EP’s. Deel 1 heet ‘Other things’ en deel 2 heet ‘Sweet nothing’ Maar ze zijn natuurlijk ook afzonderlijk te beluisteren.

    De instrumentale EP gaat met een van start met de titelsong. Vanaf de eerste seconde een redelijk tempo en volume. Om even later een mooi decrescendo te laten horen Wow. De mooie gitaar solo is van Chris Letchford. Dan kabbelt het nummer even rustig verder. Het drumwerk is natuurlijk goed. En klinkt is hier vrij strak. Het nummer eindigt onverwacht.

    Het ritme van ‘Wombat Astronaut (Beyond the borruw)’ is apart maar mooi en past goed in het geheel. Even dreigt mijn aandacht te verslappen, maar dan volgt en weer een geweldig decrescendo. Weer zo’n wow momentje. Ineens komt de piano er bij. Gary Holgate speelt als gast muzikant op de dubbele bas. Dit nummer eindigt rustig, mooi.

    Papermoon heeft een lekker pittig intro. Een heel verschil met het einde van het vorig nummer. Lekker bombastisch. Drum is nu met meer dynamiek bespeeld. Subliem gitaar spel en ook de solo van Jakub Zytecki is mooi! Een mooi decrescendo luidt een minimalistisch stukje in. Een aantal wendingen en bombastische stukken volgen. Gaaf bombastisch einde van een nummer dat ruim 8 minuten duurt.

    Jammer dat het een EP is, ik had best meer willen horen. (7,5/10) ( eigen beheer)

    Share. Facebook Twitter Pinterest LinkedIn Tumblr Email
    Previous ArticleJacco Gardner start clubtour na nieuw album
    Next Article Platina voor Kensington

    Related Posts

    Album recensie overzicht: Ulver, Marilyn Manson en meer

    Album recensie overzicht: Stargazers, Opeth en meer

    Dhafer Youssef – Shiraz


    RSS Muzikantenbank
    • Feestband in oprichting zoekt keyboardspeler, drummer en bassist
    • Gitarist omgeving Gouda
    • Bassist
    • Kick the habit zoekt ervaren drummer, zanger/zangeres en tenor saxofonist
    • Amy Winehouse unplugged; gezocht zang...
    Over ons
    • Disclaimer
    • Adverteren
    • Privacybeleid en gebruiksvoorwaarden
    Maxazine Regionaal
    • Brabant
    • Gelderland
    • Limburg
    • Noord
    • Noord Holland
    • Overijssel
    • Utrecht
    • Zuid Holland

    Maxazine is er ook in andere talen:



    Type above and press Enter to search. Press Esc to cancel.