Sinds zijn debuut in 2006 blijkt de Duitse multi-instrumentalist Henrik Freischlader een consistente leverancier van muziek te zijn. Ieder jaar verschijnt wel een album van hem. Ook levert hij bijdragen aan de cd’s van anderen, zoals aan die van Layla Zoe en Tommy Schneller. Op deze cd heeft de in Wuppertal wonende Freischlader alle songs zijn geschreven en het is op zijn eigen platenmaatschappij Cable Car Records uitgekomen. En behalve het Hammondorgel, dat door Moritz Fuhrhop wordt bespeeld, speel hij ook alle instrumenten zelf.
De start wordt gemaakt met het swingende “Point Of View” en het zuiver beginnende “Everything Is Gone”dat gaandeweg wat ruwer wordt. Wat volgt is een goede mix van rockende songs en fraaie ballads. Hoewel de gitaar nog steeds grotendeels het leidende instrument is, is deze minder dominant aanwezig dan op eerdere albums. De gitaar staat nu meer in dienst van de song. Het is even wennen, maar ik neem aan dat het deel uitmaakt van de ontwikkeling die Freischlader als songwriter doormaakt. Het verschil in niveau van de songs is vrij groot. Terwijl bijvoorbeeld “Your Loving Was So Good” en de slowblues “My Woman” mij niet echt raken wordt dat weer meer dan goedgemaakt met “Down The Road” en “A Better Man”.
Hoewel dit album naar mijn mening wat minder sterk is dan zijn vorige studioalbum “House In The Woods” heeft dit in zijn geheel toch een meer dan bovengemiddeld niveau. (7/10)(Cable Car Records)
