Wie rond 2010 naar Nickelodeon keek, kon niet om de mannen van Big Time Rush heen. Met hun eigen serie over het boyband bestaan en hun avonturen was de serie met dezelfde naam een groot succes. Hierdoor ook nog altijd mateloos populair, waaronder ook in ons land. Waar ze de vorige keer ook de Ziggo Dome wisten uit te verkopen, doen ze het dit jaar zelfs twee keer, De special guests komen tevens uit die serie, wat het nostalgiegehalte naar een nog hoger level tilde, zeker maandagavond…
Stephen Kramer Clickman aka Gustavo Rocque, de muziekproducer uit de serie mocht het spits afbijten. Gustavo deed enkel covers. Hiermee kreeg hij de zaal direct in de goede stemming. Zeker bij ‘Crazy’ van Gnarls Barkley was goed te horen wat voor een krachtige stem en goede zanger hij eigenlijk is. Met het tweeluik van Chapelle Roan’s ‘Pink Pony Club’ en de Goo Goo Dolls klassieker ‘Iris’ kreeg hij de hele zaal mee aan het zingen.
Katelyn Tarver aka Jo Taylor kreeg de keeltjes wat minder mee. Dat kwam vooral omdat zij enkel eigen materiaal zong. Uit het publiek kwam wel een goede respons, maar die was tegelijkertijd tammer dan bij Gustavo. Toch wist ze te vermaken door grappen verwijzend naar de Nickelodeon serie en haar shirt speciaal voor vanavond gemaakt met Amsterdam er op.
Big Time Rush had enkel de eerste “O” van het intro nummer nodig om de Ziggo Dome tot doofheid toe te laten gillen. Logischerwijs werd dan ook met ‘Big Time Rush’ begonnen. Het zou het begin zijn van een strak geregistreerde show die ruim twee uur duurde.
Over elk element was nagedacht, de herkenbare verwijzingen naar de serie, waaronder Carlos die met helm in een winkelwagentje racete. Ook het meermaals wisselen van kleding werd tot vier keer gedaan.
In het gros van het concert werd alles uit de kast getrokken, zang, danspasjes. Toch was er ook ruimte voor wat gas terug. Dat gebeurde als eerste toen Gustavo weer op het podium verscheen en iedereen bij de piano een solo nummer deed. Een tweede rustpunt kwam toen Big Time Rush met de gitarist naar een kleiner podium liep om daar een aantal akoestische nummers ten gehore te brengen.
Terug op het hoofdpodium knoopten de catchy hits zich aan elkaar voor het slotstuk waarbij stilstaan niet was toegestaan in de Amsterdamse zaal. Beginnend met ‘Worldwide’ waarbij vier dromen in vervulling gingen. Vier dames werden door de heren uitgekozen om mee op het podium te komen en werden stuk voor stuk bezongen.
Het slotstuk knalde met confetti en een uit volle borst zingend publiek met ‘Till I Forget About You’ en ‘Boyfriend’. Met een ijzersterke band achter zich wist Big Time Rush met gemak de Ziggo Dome voor zich te winnen, al leek het op voorhand al een gewonnen wedstrijd. Tijdens de show zelf bewees het collectief dat ze ook op de bühne hun mannetje staan. Het bracht de aanwezige terug naar 2010, na de show stond een leger aan vaders klaar om dochter/zoonlief veilig thuis te brengen na een voor hen onvergetelijke avond.
Foto’s (c) Myrthe Bakker
