Al ruim voor aanvang van het concert stond een lange rij bezoekers te wachten voor Het Depot in Leuven. De rij kronkelde over het Martelarenplein en reikte tot ver in de Bondgenotenlaan. Voor de Nederlandse zanger was de grote zaal volledig uitverkocht, met een capaciteit van 960 bezoekers in de flexibele opstelling waarbij vooraan staanplaatsen en achterin zitplaatsen beschikbaar waren.
Het oudere publiek koos massaal voor de comfortabele tribune achterin de zaal, die daardoor al snel gevuld was. De sfeer was verwachtingsvol toen de lichten doofden en Frank Boeijen met zijn band het podium betrad. De Nijmeegse zanger opende met ‘Taal van de tijd’, gevolgd door het emotionele ‘Koud in mijn hart’ en het weemoedige ‘Donkerblauw’.
De nu 67-jarige Boeijen koos voor een evenwichtige mix van nieuw en oud repertoire. Naast recenter werk passeerden grote klassiekers uit de tijd van de Frank Boeijen Groep de revue. ‘Kontakt’, ‘Vaderland’ en het indringende ‘Zeg me dat het niet zo is’ werden afgewisseld met songs als ‘Die zelfbedachte hemel’ en ‘De ontmoeting’ uit zijn soloperiode.
Met ‘Hier komt de storm’, ‘Zwart wit’, ‘De verzoening’ trok de avond zich op aan bekende hoogtepunten, waarbij het publiek bij elk nummer zichtbaar genoot van de herkenning. De band, bestaande uit vaste muzikanten op toetsen, gitaar, drums en bas, speelde de nummers vakkundig aan elkaar, waarbij eventuele kleine timing-aanpassingen naadloos werden opgevangen.
De muzikanten toonden hun vakmanschap door het gehele optreden heen. Waar Boeijen hier en daar iets meer tijd nam in zijn frasering, wist de band dit met grote deskundigheid op te vangen. Voor luisteraars die de nummers niet door en door kennen, zou dit verschil nauwelijks opvallen. Het laat zien hoe goed de muzikale chemie tussen de zanger en zijn begeleidingsband inmiddels is.
De setlist kende nog twee opmerkelijke momenten in de toegift. Boeijen bracht een ingetogen versie van Leonard Cohens ‘Suzanne’, gevolgd door de onsterfelijke hit ‘Kronenburg Park’ en als afsluiter het hoopvolle ‘Paradijs’.
In de zaal stond een stel dat de hele tour van de zanger volgde, van poppodium naar poppodium. Hun enthousiasme was representatief voor de sfeer in de zaal. Na afloop durfde een van de aanwezigen zelfs het podium op te klimmen om een setlist als aandenken mee te nemen, een gebaar dat de warme band tussen artiest en publiek onderstreepte. De poëtische teksten en herkenbare melodieën van Frank blijven generaties aanspreken, en de avond in Het Depot was daar een nieuw bewijs van.
Foto’s (c) Vic Geurts
