In de afgelopen jaren domineren Nederlandse vrouwen de hitlijsten of poppodia zoals bijvoorbeeld Froukje, S10, Roxy Dekker of Davina Michelle (slechts een bescheiden aantal voorbeelden), maar daar is een hele geschiedenis aan vooraf gegaan van zangeressen die het probeerden te maken in de Nederpop scene. Sommige hielden er een glansrijke carrière aan over, terwijl anderen na een tijdje besloten om het bijltje erbij neer te leggen. Muzikant en journalist Tim Treffers heeft met zijn boek ‘Polderpower’ een compleet mogelijk naslagwerk proberen op te tekenen van de vrouwelijke artiesten uit de inmiddels ruim 65 jarige geschiedenis van de Nederpop.
Het boek is toegankelijk opgesteld. Interviews met ruim 50 zangeressen worden afgewisseld met korte stukjes biografie van vrouwen die niet zijn geïnterviewd om welke reden dan ook (in het meest begrijpelijke geval omdat de desbetreffende persoon niet meer in leven is). Ook wordt het netjes in decennia opgeknipt. Het vormt een rijk en gevarieerd overzicht van zangeressen uit de vroege jaren ’60 als Anneke Grönloh, Ria Valk en Willeke Alberti tot aan de huidige garde als Meau, Tabitha of Merol. Het vormt geschiedenisles hoe de muziekwereld door 65 jaar veranderd is tegenover vrouwelijke artiesten.
Al blijkt ook nog wel pijnlijk uit de interviews hoe lastig die weg was naar erkenning, en dat er helaas nog altijd een lange weg is gegaan. Want in vrijwel de meeste interviews komt naar voren hoe erg de muziekwereld werd bepaald door mannen, en wat voor ongemakkelijke situaties dat met zich mee bracht.
De verhalen zijn soms erg schrijnend. Zoals het verhaal van Maggie MacNeal die samen met Willem Duyn als Mouth & MacNeal dan wel internationaal ook hoge ogen gooien, maar doodleuk in een busje met geluidsapparatuur moest meerijden, terwijl Duyn met de band in een luxe auto reden. Het is slechts één voorbeeld van hoe minachtend er met vrouwelijke artiesten werd omgegaan. Helaas blijkt het niet alleen de sfeer van de jaren ’70 te zijn. Zo blijkt uit een recent schrijnend verhaal over een radioplugger dan Linde Schöne uit de doeken doet in haar interview. Verhalen met een andere kant van het MeToo verhaal zijn er ook, maar zijn toch vrij zeldzaam. Zo is Laura Fygi één van de weinigen in het boek die er nogal laatdunkend over is.
Hoe dan ook is het boek niet alleen een overzicht van de rijke geschiedenis van vrouwen uit de Nederpop, maar hopelijk ook een geschiedenisles die Tim Treffers heeft opgetekend. Want hoewel zeker in laatste aantal interviews in het boek (bijvoorbeeld My Baby frontvrouw Cato van Dijck) aangeeft dat de muziekwereld langzaamaan wel positief aan het veranderen is, er blijkt ook nog steeds dat er nog niet 100% gelijkheid in de branche tussen mannen en vrouwen is. Laten we hopen dat dit boek daarin misschien een schakel kan zijn waarvan de muziekwereld kan leren en zich kan verbeteren. Alleen daarom is ‘Poldervrouwen’ al een relevant boek. Naast dat het een mooi overzichtelijk eerbetoon aan de vrouwen uit 65 jaar Nederpop is. (8,0/10)
Uitgeverij: Noordboek – Van Gorcum
ISBN: 9789464712865