Afgelopen zaterdagavond stond de Ierse rockband Inhaler op het podium van de Ziggo Dome in Amsterdam als onderdeel van hun ‘Open Wide Tour’. Deze show markeerde het slot van hun Europese en Britse tournee, voordat ze na een korte zomerpauze met festivaloptredens koers zetten naar de Verenigde Staten. Het voorprogramma werd verzorgd door de Britse band Blossoms, die de avond op indrukwekkende wijze aftrapte.
Blossoms
Blossoms, een indiepopband afkomstig uit Stockport, Engeland, werd opgericht in 2013 en bestaat uit vijf leden. Ze staan bekend om hun frisse mix van synthpop, gitaarmuziek en onweerstaanbare melodieën. Hun doorbraak kwam met het gelijknamige debuutalbum in 2016, dat in het Verenigd Koninkrijk veel succes kende. Sindsdien zijn ze uitgegroeid tot een vaste waarde in het alternatieve popcircuit dankzij hun aanstekelijke sound en energieke liveoptredens.
De band opende met ‘Perfect Me’, voorafgegaan door een sfeervolle filmische intro die meteen de toon zette. De vocale prestaties waren direct van hoog niveau. Na het eerste nummer werd de introfilm afgesloten en stelde de band zich kort voor aan het publiek. Hoewel Blossoms officieel het voorprogramma was, lieten ze met hun sterke set zien dat ze moeiteloos een hoofdact zouden kunnen zijn. Bij het tweede nummer, ‘Oh No (I Think I’m Falling in Love)’, viel vooral de krachtige synth-bridge op, begeleid door een flitsende lichtshow.
Melancholisch tintje
Frontman Tom Ogden betrok het publiek actief bij de show en introduceerde het nummer ‘Honey Sweet’ na een anekdote over een ontmoeting met een journalist in een hotel in Los Angeles. Daarbij vertelde hij het verhaal achter ‘Big Star’, een nummer dat gaat over dromen van roem, geschreven in een tijd dat ze nog aan het begin van hun carrière stonden. Tijdens een ludieke introductieronde kreeg elk bandlid applaus van het publiek. Nummers als ‘Your Girlfriend’ en ‘Gary’ gaven de show een melancholisch tintje, zichtbaar in de ingetogen reacties van het publiek. Ogden deelde ook dat hij onlangs zijn rijbewijs had gehaald, wat hij aanhaalde als voorbeeld van doorzettingsvermogen.
Bij het energieke ‘Night Club’ verscheen een LED-bord met de titel van het nummer, en ook de drumstellen waren voorzien van LED-verlichting. Voorafgaand aan dit nummer klonk via de speakers een grappige Nederlandse boodschap dat er niemand bereikbaar was – een creatieve toevoeging. De set eindigde met ‘Charlemagne’, een publieksfavoriet die luid werd meegezongen. Hoewel de zaal nog niet volledig gevuld was, begon het tijdens deze laatste nummers wel wat voller te worden.
Inhaler
Inhaler betrad het podium met het nummer ‘Open Wide’, een directe publieksfavoriet die de toon zette voor de rest van de avond. Vooral de vroege fans vooraan sprongen enthousiast mee. De stem van Elijah Hewson, frontman van de band en zoon van U2-zanger Bono (die op deze dag jarig bleek te zijn), doet onmiskenbaar denken aan die van zijn vader – een leuk detail dat niet onopgemerkt bleef.
De band uit Dublin keerde zichtbaar met plezier terug naar Amsterdam, maar benadrukte ook hun Ierse identiteit met het vurige ‘Dublin in Ecstasy’. Tijdens dit nummer kwam de lichtshow echt tot leven. Miles van Blossoms zong vanuit de pit een stuk mee terwijl hij van een biertje genoot – een spontane interactie op verzoek van Elijah zelf.
Na het meeslepende en ritmische ‘Eddie’s in the Darkness’, schakelde de band over naar een intiem moment met ‘A Question of You’. Hier lieten ze horen hoe solide ze zowel vocaal als instrumentaal zijn. Elijah benadrukte opnieuw zijn vreugde om in Amsterdam te zijn en kondigde ‘In My Sleep’ aan als een bijzonder nummer van hun debuut-ep. Het sterke repertoire werd voortgezet met ‘When It Breaks’, hoewel hierbij de gitaarriffs en drums soms iets te dominant waren, waardoor zijn zang minder goed tot zijn recht kwam. Ook de bas leek niet optimaal afgesteld, wat het geluid wat uit balans bracht.
One Direction
“Hoe gaat het daar achterin?”, riep Elijah halverwege de show. Daarna grapte hij: “Deze is voor One Direction”, gevolgd door het nummer ‘Little Things’. Hoewel geen cover van de gelijknamige hit van One Direction, ging het publiek er helemaal in mee. De groene en witte flitslichten versterkten de opzwepende sfeer, precies de kleuren van de Ierse vlag.
Het hoogtepunt van de show lag bij nummers als ‘The Charm’, ‘X-Ray’ en ‘My Honest Face’. Tijdens ‘X-Ray’ straalde zowel de band als het publiek zichtbaar plezier uit. Inhaler straalt een zelfverzekerdheid uit op het podium, zonder enige vorm van arrogantie. De chemie tussen de bandleden voelt natuurlijk en ongeforceerd aan.
Publiekslievelingen
De toegift bestond uit publiekslievelingen zoals ‘Billy’ en ‘It Won’t Always Be Like This’, die beide luidkeels werden meegezongen. Als afsluiter volgde ‘Your House’, een dansbaar en licht elektronisch nummer dat de avond op een energieke noot eindigde. Opvallend: er waren nauwelijks telefoons in de lucht – het publiek was echt aanwezig in het moment.
Voorafgaand aan het concert waren er zo’n 5000 kaarten verkocht. De tweede ring van de Ziggo Dome was gesloten, de eerste ring was voor de helft gevuld en de staanplaatsen waren voor ongeveer tweederde bezet. De organisator had wellicht te hoog ingezet met een zaal van dit formaat. Toch wisten zowel Inhaler als Blossoms met hun overtuigende optredens de ruimte tot leven te brengen.