Afgelopen zaterdagavond stond een van Nederlands grootste zangeressen in de zaal van 013. Een afgeladen, uitverkochte zaal wachtte op niemand minder dan Ilse DeLange. Met haar clubtour bereikte ze eindelijk ook het mooie Tilburg.
Nadat de volledige begeleidingsband het podium op kwam, kwam ook Ilse naar voren gelopen. Onder daverend applaus zette ze een a-capellaversie van ‘I’m Not So Tough’ in. Halverwege het nummer begon de band met hun begeleiding, wat zorgde voor een explosie aan energie. Het publiek zong hard mee en had duidelijk snel de smaak te pakken. Het beloofde een mooie avond te worden.
Iedereen op het podium was uitgedost in zwarte pakjes met glitters. Ook het podium was aangekleed met enorme glitterende platen, waardoor het hele optreden een schitterende indruk gaf.
En niet alleen de aanblik was prachtig, ook Ilse’s zangkunsten waren echt fantastisch. De zangeres is dan natuurlijk ook geen beginner meer. Haar eerste album kwam dit jaar namelijk precies 25 jaar geleden uit. Na al die jaren podiumervaring was duidelijk te merken dat Ilse wist wat ze deed. Dankzij de moeiteloosheid waarmee ze iedere uithaal haalde en de vele interactie met het publiek wond ze iedereen om haar vinger.
Voor het nummer ‘World of Hurt’ vertelde de zangeres dat ze het erg leuk vond om weer in Tilburg te mogen spelen. Ze kreeg een erg warm en nostalgisch gevoel van de stad, ook omdat de jaarlijkse fanclub meetings jaren geleden in de stad werden gehouden.
Tijdens deze clubtour stonden er ook nog een aantal nummers op het programma die nog niet officieel zijn uitgebracht. Het nummer ‘Wasn’t I Good To You’ was de eerste die ze speelde. Voor het eerst was het compleet stil in de zaal, aangezien er nog niemand mee kon zingen. Hierdoor waren de vocals van Ilse extra goed te horen.
Even later speelde de band twee nummers van The Common Linnets, waaronder het songfestival-nummer ‘Calm After the Storm’. Ondanks dat het bijna tien jaar geleden was dat deze band mee heeft gedaan aan het Eurovisie Songfestival bleken deze nummers nog erg populair. Het publiek zong uit volle borst mee.
Na deze nummers begon het erg warm te worden in de zaal. Terwijl een van de gitaristen een ontzettend lange gitaarsolo speelde, deed Ilse onder luid gejoel haar jasje uit. Het publiek floot en schreeuwde erop los.
Na nog een paar nummers te hebben gespeeld kwamen er twee covers voorbij. De eerste was een cover van John Hiatt, naar wie ze haar album ‘Dear John’ heeft vernoemd. Het tweede was een cover van Dolly Partons ‘Jolene’, waar het publiek hard meebrulde.
Tijdens het nummer ‘Miracle’ vroeg Ilse aan iedereen om de lampjes van hun telefoon aan te doen en daar de zaal mee te verlichten. Dit gaf een prachtig beeld, de hele zaal lichtte op.
Na haar hit ‘So Incredible’ te hebben gespeeld verliet iedereen het podium. Een paar minuten later kwam iedereen toch weer terug voor nog een encore. Het eerste nummer speelde Ilse in haar eentje. Dit was wederom een nummer dat nog niet is uitgebracht, ‘Stranger’. Ilse vertelde uitgebreid over de betekenis van dit liedje. Het ging over mensen die je leert kennen en verwacht dat ze voor altijd in je leven zullen zijn. Helaas blijkt dit niet altijd te kloppen, ze veranderen weer in ‘strangers’. Door het persoonlijke verhaal dat bij het nummer hoorde was het een extra mooi optreden.
De laatste twee nummers, ‘Flying Blind’ en ‘I’d Be Yours’, speelde de band met vernieuwde energie. Het publiek danste met ze mee, er werd zelfs op en neer gesprongen.
Deze nummers waren een prachtig einde van een fantastische show.
Foto’s : Wyona Latupeirissa
