Zaterdagavond speelde het Maastrichtse Solomon een thuiswedstrijd in de Muziekgieterij, als onderdeel van een korte clubtour. Eerder werden Luxor Live, Paradiso en Rotown al aangedaan. Het vijftal heeft het afgelopen jaar bekendheid opgebouwd dankzij shows tijdens Popronde en Eurosonic Noorderslag. Ook werden zij omarmd door alternatieve radiozender KINK. In januari is Solomons debuutalbum uitgekomen, getiteld ‘It’s All Downhill From Here’. De band spiegelt zich aan namen als Elbow, Bon Iver, The National en Editors. Deze invloeden zijn duidelijk te horen in de muziek, hoewel er toch een herkenbare eigen sound is gecreëerd.
Al ruim voor aanvang stond de foyer bomvol vanwege de uitverkochte show van Bløf in de grote zaal. Gelukkig bleven er ook genoeg liefhebbers over van de donkere, melancholische indie van Solomon. Ongeveer 250 mensen hadden zich verzameld in de kleine zaal. De gemiddelde leeftijd lag relatief laag, maar onder de aanwezigen waren zowel tieners als enkele tientallen zeventigers te vinden. De band spreekt duidelijk een gemêleerd publiek aan.
Er werd geopend met ‘Beautiful Drifter’, ook het eerste nummer van het album. De donkere synths van toetsenist Ido Ulmer zetten de toon en na een korte intro was daar de stem van zanger Koen de Witte. Warm, diep en meeslepend, met een klein rauw randje. Degenen die nog niet bekend waren met de band zullen meteen zijn gegrepen door Koens stemgeluid. Het nummer bouwde steeds verder op, tot een dramatische climax van synths en groots gitaarwerk van Tim Haase. ‘Beautiful Drifter’ bleek live nog sterker dan op plaat. Een fantastisch begin.
Al snel daarna volgde single ‘Nobody Knows’, hun bekendste nummer dat enkele weken bovenaan de hitlijst van KINK stond. Even later werden twee nummers van EP ‘Endless’ uit 2021 gespeeld, namelijk het titelnummer en ‘Weight Of The World’. Ook ‘Life Line’ kon niet ontbreken, het eerste nummer dat de band schreef voor het debuutalbum en dat de basis heeft gevormd voor de sound. Een hoogtepunt van de set was het stevige rocknummer ‘Run (You’ve Got To)’. Dit vormde een mooie afwisseling met de overwegend rustige muziek van de band. Complimenten voor de goed uitgedachte lichtshow, die de sfeer van de muziek voortdurend ondersteunde zonder te veel aandacht te trekken.
De band sloot af met het prachtige ‘The Box’. Koen pakte de toeschouwers opnieuw in met zijn magische stem en een indringende melodielijn, die menigeen kippenvel zal hebben bezorgd. Na het ingetogen begin bloeide het nummer steeds meer open, om te eindigen met een schreeuwende gitaar en uiteindelijk enkel piano en zang. IJzersterk, net als de opener van de avond. Er volgde nog een toegift in de vorm van ‘Memories’, waarna het concert na een uur en tien minuten tot een einde kwam. Solomon toonde zich vanavond een meester in het vertellen van verhalen, met creatief opgebouwde nummers vol dynamiek en melancholie.
Foto’s : Nadine Gijzen
