Iedere week komen er tientallen nieuwe albums binnen op de redactie van Maxazine. Veel te veel om ze allemaal te beluisteren, laat staan te recenseren. Iedere dag één recensie zorgt er voor dat er te veel albums blijven liggen. En dat is zonde. Daarom plaatsen we iedere zondag een overzicht van albums die op de redactie binnenkomen in korte recensies.
Ivor S.K. – Mississippi Bound
Ivor Simpson-Kennedy, als artiest bekend als Ivor S.K., is 31 jaar oud en komt oorspronkelijk uit Sydney,Australië. New Orleans is zijn tweede thuis vanwege de spirituele link tussen zijn muziek en deze stad. In 2016 verscheen zijn debuut-cd, een EP met vijf zelfgeschreven nummers, genaamd ‘Delta Pines’, een jaar later gevolgd door zijn eerste volwaarde album ‘Montserrat’. Mede door de pandemie is het een tijdje stil geweest, en nu eindelijk is zijn derde plaat geschreven, getiteld ‘Mississippi Bound’. Ook op dit album speelt Ivor alle instrumenten, zang, gitaar, bas en drums, zelf. Ook heeft hij alle nummers zelf geschreven en het album is in eigen beheer uitgebracht. Op dit album neemt hij ons mee op een muzikale reis, die begint in de Cariben met het ska-achtige titelnummer ‘Mississippi Bound’ en voert de luisteraar via New Orleans, de Alabama Soul naar het diepe zuiden van de Mississippi. Een speciale vermelding verdienen mijn inziens nummers als de swampblues ‘Get Up’, het swingende ‘100 Dollar Bills’ en de downhome blues ‘Dead Pig’. Wederom een zeer fraai en gevarieerd album van deze Australische bluesman. (Eric Campfens) (7/10) (Eigen productie)
Rasha Nahas – Amrat
De Palestijnse zangeres, componiste en instrumentaliste Rasha Nahas heeft een bijzondere benadering van songwriting, storytelling en performance. Als genre tartende, verhaalgerichte artiest heeft Rasha Nahas een eigenzinnig muziekuniversum gecreëerd, gecultiveerd in en trouw aan de underground. Gedreven door openhartige teksten met ontwapenende kwetsbaarheid, heeft Rasha een geluid gecreëerd dat naadloos beweegt tussen de resonanties van de old school rock ‘n’ roll singer-songwriter tijdperk, en de anarchistische hoogtijdagen van de jaren ’80 elektronica. De muziek op ‘Amrat’ is een mix van traditionele Arabische invloeden en moderne pop, wat resulteert in een unieke en aantrekkelijke sound. Hier en daar klinkt het album als de Fado-versie van de Vlaamse groep LAïS. Na een wat Urban-opening op ‘U8’, waarmee Nahas wellicht de verbinding met het Westen wil accenturen, komt de frisse zangeres met titeltrack ‘Amrat’, die best wel eens de eerste Palestijnse radiohit van 2023 zou kunnen opleveren. Na Rasha’s veelgeprezen debuutalbum ‘Desert’ is dit haar eerste uitstapje naar Arabischtalige teksten. En dat stoort niet, het heeft wel wat mysterieus. Fijne nummers, als ‘Ya Binti’ en het melancholische ‘Ryah Jnoob’ pakken je in en laten je verlangen naar meer. Zoals de hoes ook al aangeeft, een om op door te bouwen. (Norman van den Wildenberg) (8/10) (Cooking Vinyl)
Stadi-M – Human Aberration
Stadi-M is Nederlands nieuwste rockbelofte. Met grondlegger Joss Mennen, die nog bekend is als een van de mannen, naast Robbie Valentine, van Nederlands beste langhaar glamrockband Zinatra ( ja,die van ‘Love or Loneliness’), heeft de band hun eerste album ‘Human Aberration’ gereleased. Elf goed geproduceerde tracks, met een eigen geluid. Alternative, elektronische rock, zo definieert de band het. Luister naar zwaar op synths en loops leunende titelnummer dat erg doordacht geassembleerd is, met een als oorwurm fungerende hook op piano. Knap gedaan. ‘Don’t look ahead’, een lekkere rocker met eigen geluid. ‘Quantum’ je zou er zelfs op kunnen dansen. Stadi-M debuteert met een geheel eigen, en origineel geluid. Het debuut is met vakmanschap gemaakt. Of Nederland er klaar voor is zal moeten blijken. Ik wil ze wel live gaan zien. Veelbelovend. (Jan Vranken)(8/10)(Snakebite records)
Eves Laurent – Zeg minder dan Nodig is
Rapper Eves Laurent heeft met ‘ Zeg minder dan Nodig’ inmiddels zijn vierde album uit. Op het album collabs met KEANU, OCS,Frsh,D-Double en MRD. Negen nieuwe tracks waarop te horen is waarom Eves Laurent tot de betere rappers in Nederland gerekend mag worden. De stijl van Laurent heeft wel wat overeenkomst met die van Chris Brown, al is Laurent trouwer aan de straat, waar Brown meer de soul en de dansvloer opzoekt. ‘Blijf Woke’ is gewoon een lekkere track, scherpe tekst, goede flow. ‘Hollandse Zon’ zou het goed kunnen doen in de hitlijsten. ‘P Opium’ laat de veelzijdigheid van de rapper horen. Lekker snel op en neer van beats naar melodie. De man heeft in zich. Lekker album. (Jan Vranken(8/10) (Eves Musicus)
Vulfpeck – Schvit
Vulfpeck, de Amerikaanse funk band met en rond de grammy genomineerde gitarist Cory Wong heeft zojuist hun nieuwe album ‘Schvitz’ aan het publiek gepresenteerd. Tien geweldig klinkende tracks met een onweerstaanbare groove en een glasheldere en lekker vet klinkende productie. ‘Schvitz’ is Jiddisch , en betekent ‘Sauna’ het titelnummer. Wat een lekkere track. Met Vulfpeck op de speakers is de wereld ineens weer een mooie plek. Met veel humor en vakmanschap schotelt de band de luisteraar heerlijke feelgood muziek voor. Her en der zit er een soort jaren 80 GRP sausje over de productie, maar dat misstaat bij deze muziek zeker niet. ook de vocalen zijn heerlijk los, en springen zonder zorgen over de muzikale wandelroutes heen, alsof ze er zijn neergelegd om op te improviseren. Begin je jaar maar met een lekker album, Heerlijk ! (Jan Vranken) (8/10)Vulf Records)
