De Belgische zangeres Sylvie Kreusch is de nieuwe troefkaart die onze zuiderburen voor de komende jaren hebben ingezet. Al op 16-jarige leeftijd startte zij een band. Maar nadat ze vervolgens aan diverse bands heeft deelgenomen als bandlid of als achtergrondzangeres is ze haar eigengereide weg als soloartieste ingeslagen. Nu is de Belpop zangeres, voorafgaand aan het komende festivalseizoen, bezig met een zogenaamde kennismakingsronde langs diverse clubs in ons land. Afgelopen donderdag stond ze in de kleine zaal van de Muziekgieterij in Maastricht. Voor een groot deel van het aanwezige internationale publiek was het inderdaad de eerste keer dat ze de zangeres zagen optreden.
Als support act stond de Brusselse folk-zangeres Camille Camille. Teder, lief, melancholisch en dromerig. Vaak de natuur als onderwerp in haar liederen. Sylvie Kreusch daarentegen bleek die avond in alles het tegenovergesteld te zijn. Kreusch is opvallend stijlvol gekleed in een lange zwarte trenchcoat. Als gewezen gelegenheidsfotomodel voor befaamde couturier Ann Demeulenmeester weet zij serieuze mode terug te brengen op het podium. Dit is geen ‘kunstje’ wat ze opvoert maar haar eigen persoonlijkheid. Geen over de top verkleedpartij alsof je tevens ook naar een catwalkshow aan het kijken bent. Het is vanaf begin duidelijk te zien dat zij haar vak verstaat.
Ze was sensueel en afstandelijk gedurende de eerste nummers. Dit zijn dan ook toevallig drie nummers waarmee haar nieuwste album Montbray opent. Tijdens ‘Seedy Tricks’ zien we een expressief en uitdagende zangeres en de hele show wordt naar een hoger niveau gepushed. Met het grootste gemak krijgt Sylvie Kreusch de aanwezigen aan het bewegen waarbij niemand het zich kon permitteren stil te blijven staan. Deze aangename toestand werd met ‘Flaunt it’ en All Of Me’ doorgetrokken tot het einde van de set. Het staartstuk van de set werd dan ook met de nodige bravoure afgesloten met klappers als ‘Please To Devon en ‘let It All Burn’.
Wat tijdens het optreden opvalt zijn de bewegingen, de maniertjes die het publiek aan een andere bekende zangeres doen denken. Tegen het einde van de optreden sloeg ze voor even een sjaal om haar hoofd. Opeens kwam alles bij elkaar en wisten we het zeker. Sylvie Kreusch zou zo maar eens de nieuwe Roisin Murphy van de lage landen kunnen worden. Net als deze Ierse grand dame wist ze het publiek in no time om haar vingers te wikkelen met grandeur en kwaliteit.
Enig minpunt van het optreden was de nogal ingetogen toegift dat met haar laatste hit ‘Walk Walk’ eerder als een nachtkaars uitging. Geen uitgelatenheid of bombast, maar een zachte meezinger waarbij het hongerige publiek eerder ‘Wok Wok’ lijkt te zingen kwam nogal gênant over.
Na donderdagavond heeft Sylvie Kreusch laten zien dat ze alle beloften van een rijzende ster makkelijk waar kon maken. Een zangeres die live vele malen boeiender is dan haar goed ontvangen studiowerk. Haar in levende lijve aan het werk te zien is een pakkende ervaring. Ondergetekende durft met gemak te stellen dat de zangeres na het aankomende festivalseizoen bij een groot publiek hoge ogen zal gooien en een grote vaste schare fans erbij zal krijgen. De kleine zaal in de Muziekgieterij zal na deze zomer dan ook niet meer passend zijn.
Het is een lange tijd geleden dat we een artieste zagen die de hoofden en de ledematen van de aanwezigen op hol wist te brengen met een zeer aanstekelijke show. Niet door goedkoop te zijn maar met klasse en stijl. U leest het al, we zijn die avond sinds lange tijd weer eens verliefd geworden. Een powervrouw!
Foto’s (c) Perry Hermans
