Vrijdagavond stond niemand minder dan Robin Borneman in de vernieuwde Nieuwe Nor in Heerlen. In het voorprogramma van Robin Borneman was Martin Sillen, een upcoming talent dat opviel tijdens de voorronde van Nu of Nooit. Een wedstrijd om talent te vinden en werven voor het openen van Pinkpop. Met zijn alternatieve indie rock klonk het goed in de oren. Als je goed luisterde hoorde je een beetje Doors met wat Jef Buckley met een muzikale funky touch. Hij wilde niet veel praten, maar zoveel mogelijk nummers spelen. Hij had maar 30 minuten, vertelde hij en hij opende dan ook snel met ‘Feel you’re heading out’.

Robin Borneman is in muziekland al lang geen onbekende meer. Hij heeft natuurlijk veel meer in het verleden gedaan dan veel mensen weten. Alles begon een beetje in 2012 aan de ‘Folklore’ trilogie, en bracht onder eigen naam het debuutalbum ‘Home’ uit. Kort daarna deed hij Tom Waits (een van zijn voorbeelden) coveren op Youtube. Dit heeft zijn leven echt veranderd. Het Amerikaanse symfonische rock-orkest Trans Siberian Orchestra, ontdekte de kwaliteiten van Robin Borneman en werd al heel snel frontzanger van een van de grootste stadion acts van Amerika.

Trans Siberian Orchestra is een van de meest succesvolle Amerikaanse muziekproducties die er bestaat. Meer dan 10 miljoen verkochte albums en misschien nog wel veel meer stadion tickets die er verkocht zijn. Elk jaar toert Robin een paar maanden met Trans Siberian Orchestra langs de grootste arena’s van de Amerikaanse Oostkust. Stel je voor: een miljoen toeschouwers op jaarbasis,10 miljoen verkochte albums. Geen enkele act wordt geëvenaard, dit is alleen voor super artiesten weggelegd. En dan te bedenken dat deze Brabander uit Oss 3 jaar geleden dus nog niet bekend was in Nederland en al wereldberoemd in Amerika was.

Borneman kwam optreden in het compleet verbouwde nieuwe Poppodium in Heerlen, De Nieuwe Nor. In 2019 had Robin Borneman al eens opgetreden in Heerlen, in het Savelbergklooster aan de overkant van De Nieuwe Nor. Het waren de kloostersessies van De Nieuwe Nor destijds. Het was toen een heel intiem optreden voor 40 toeschouwers. Grootst in zang en heel bescheiden en aardig na afloop naar iedereen toe, chapeau voor deze geweldige topper.

Het heeft nog even moeten duren voor dat hij mee ging doen aan ‘I can see your Voice’ als reizende rocker en werd uiteindelijk het programma uit gestemd. Toch kreeg hij de publiciteit die hij verdiende en werd uitgenodigd voor ‘We Want more’, waar hij uiteindelijk als winnaar uit de bus kwam. De Nieuwe Nor heeft er goed aan gedaan om in een vroeg stadium talent te herkennen. Robin Borneman een geweldige ras artiest. Het verhaal van een reiziger op zoek is naar zijn eigen identiteit, heeft voor Robin Borneman goed uitgepakt. Men komt in leven veel beperkingen tegen: bezinning, afscheid nemen, liefhebben en af rekenen met je innerlijke onrust. Dit hoor je dan ook terug in zijn songs.

Er waren 100 kaarten verkocht voor Robin Borneman. Ongelooflijk dat zo’n superartiest die in Amerika concertzalen vol trekt in Nederland zo weinig publiek trekt. Borneman openende zijn optreden met ‘Mirror Fountain’. Later volgde ook ‘Land of Amok’ en ‘Soldier on’, een cover van Nederlands trots Di-rect. Ook zong hij een lied ‘Spirit Bird’ van de Australische zanger Xavier Rudd. Een lied met veel lagen, volgens Borneman.

Ook wilde hij graag een James Bond zijn, vertelde hij lachend. ‘Skyfall’ klonk echt top uit de mond van man met zo’n super stem. Hij vertelde tussen de optredens door dat hij zo ontzettend blij en dankbaar was met dit publiek in Heerlen. Het publiek voelde de oprechtheid van de sociale en bijzonder sympathieke artiest. Borneman heeft weer eens bewezen hoe talent kan ontdekt worden, waar een klein land groot in kan zijn. Robin heeft een prachtig optreden gegeven in een geweldige nieuwe ambiance in Heerlen. Vooral de afsluiting was bijzonder. Elk bandlid werd geprezen om zijn kwaliteiten en werd met het nummer ‘Awake’ bedankt door het publiek, dat dan ook luidkeels meezong. Robin Borneman is een klasse apart met zijn band.

Foto’s (c) Patrick Strouken

Deel: