James Dean Bradfield bracht onlangs zijn solo-album ‘Even in Exile’ uit. Muziekliefhebbers kennen Bradfield als de frontman van de alternatieve rockband ‘ Manic Street Preachers’ . Het nu verschenen album is toch ook al weer zijn derde solo-album na ‘ the Great Western’ uit 2006 en de soundtrack voor de film ‘ the Chamber’ uit 2017.
Bradfield is , ondanks de culturele lockdown die de muziekwereld in haar greep houdt, maar druk bezig. Naast dit solo album wordt er hard gewerkt aan een nieuw album van de Manic Street Preachers dat begin 2021 gereleast met gaan worden.
‘Even in Exile’ bevat 11 tracks , Het is een conceptalbum dat gaat over het leven van de Chileense dissident en zanger Victor Jara. Jara was in de jaren 70 een van de meest populaire zangers in Chili. Tijdens de staatsgreep op 11 september door Augusto Pinochet werd Jara, die bekend stond als aanhanger van de socialistische president Allende, gearresteerd en later vermoord. Bradfield hoorde voor het eerst over Jara door de verwijzing die the Clash naar hem maakte in het nummer ‘Washington Bullets’ op het album Sandinista! uit 1980.
De teksten voor het album zijn op één na van de hand van de Engelse schrijver Patrick Jones, die een broer is van de bassist van de Manic Street Preachers : Nicky ‘Wire’ Jones.
Het album in één zin beschrijven is niet mogelijk. Met een woord lukt het beter : ‘Verbluffend’ .
Productioneel is het helemaal af. De sound heeft iets van ‘gruizigheid’ over zich wat heel mooi past op de lyrische stukken. Er is ruimte in de mix om alles mooi tot zijn recht te laten komen. Liefhebbers van de oude analoge sound zullen dit album weten te waarderen, al is het alleen maar daarom.
Album opener ‘Requerda’ is meteen raak. Het fingerpicking spel doet denken aan de stijl van Victor Jara zelf, Dan bloeit het nummer open. Bradfield zingt alsof zijn leven ervan afhangt. De dynamiek in het nummer houdt je wakker, het grijpt je bij je kladden en trekt je meteen het album in. Dit is een album dat je meteen helemaal uit gaat luisteren.
Dan het tweede nummer, dat ook als single is uitgebracht : ‘The boy from the plantation’ , waarin het leven van Jara wordt bezongen. De tekst is meesterlijk.
‘Victor Lidia Jara Martinez,
The boy from the plantation they could not repress
Who strummed and sung to dreams and injustice
Victor Lidia Jara Martinez.’
Dit is een instant classic, wat een heerlijke drive, wat een mooie riff, wat een gevoel, en dan dat heel geraffineerde stukje mondharmonica erin. Het ene hoogtepunt rijgt zich aan het andere op dit album waarop Bradfield geen enkele steek laat vallen.
Het hele album valt als een puzzel in elkaar en vertelt het verhaal van de generatie voor de millennials voor wie de voorspoed, tot nu toe, allemaal als gratis honing uit de lucht kwam vallen. De strijd van de arbeiders Pinochet tijden in Chili heeft wellicht meer overeenkomsten met de strijd van de arbeiders en mijnwerkers in Margaret Thatcher’s UK dan we op het eerste gezicht en gehoor denken. Bradfield heeft net de leeftijd om de grimmige tijden rond de stakingen tegen het regime van ‘Thatcher the milk snatcher’ meegemaakt te hebben.
Het album neemt je mee op een reis, er staan prachtige rock anthems op zoals ‘ The boy from the plantation’ maar ook prachtige muzikale dreamscapes zoals ‘ Under the Mimosa Tree’ en het majestueuze ‘The last song’ that bij vlagen doet denken aan ‘Meddle’ van Pink Floyd. Bradfield laat horen dat hij het construeren van mooie en vernuftige rockmelodieen zoals hij dat ook bij zijn vaste band doet, niet verleerd is. Nee, hij heeft het op dit album naar een hoger plan weten te trekken. Fans van de Manic Street Preachers zal het vertrouwd in de oren klinken, maar de band gaat door dit album zeker ook nieuwe fans erbij krijgen.
Bradfield eert Victor Jara op prachtige wijze met dit conceptalbum, en het is alleen maar logisch dat hij Jara’s ‘La Partida’ ook op het album opgenomen heeft.
‘Even in Exile’ is een meesterwerk. Eentje van de soort die maar een keer in de 15 jaar wordt uitgebracht. Of het een commercieel succes wordt, valt maar zeer te bezien, maar dat doet er niet toe. Koop je in 2020 maar 1 album ? Laat het deze dan zijn.
Label : Membran
Waardering : 9/10
