Zanger en gitarist Julian Taylor draait al enkele decennia mee in de Canadese muziekwereld. Eerst als lid van Staggered Crossing, waarmee hij van 1997 met enkele onderbrekingen tot 2011 behoorlijk naam wist te maken in Toronto en de rest van Canada. Nadat de band ophield te bestaan ging Taylor solo verder en bracht hij sinds 2013 zes albums uit. Het meest recente – en zesde – album is onlangs verschenen en draagt de titel ‘The Ridge’.
Op het album staan acht door Julian Taylor zelfgeschreven nummers, waarvan één in samenwerking met de uit Toronto afkomstige dichter Robert Priest. Dat Taylor zich niet laat vastpinnen op een enkele muziekstijl maakt hij ook op ‘The Ridge’ weer duidelijk. Hij biedt de luisteraar een mooie mix van country, blues en folk. Het gebruik van instrumenten als fiddle, lapsteel en cello naast de gebruikelijk bas, gitaar, toetsen en drums versterkt de variatie in zijn nummers. Wat nog mooier is zijn de teksten. Ieder nummer is geschreven uit Taylors persoonlijke ervaring en hij is iemand, die deze heel fijn in woorden kan vatten.
Het begin met het folk-achtige ‘The Ridge’ zorgt door de vocale harmonieën, begeleid door gitaar, piano en slidegitaar, er meteen voor dat de aandacht van de luisteraar wordt gegrepen. Erg mooi is het half-gesproken ‘Human Race’, waarin hij vertelt over het onbegrepen zijn en niet te passen bij het menselijke ras. Het prachtige ‘It’s Not Enough’ ligt wat tekst betreft hiervan in het verlengde. Het is echter niet allemaal ellende en miserie op deze plaat. Luister maar eens naar het vlotte ‘Love Enough’ en ‘Ola, Let’s Dance’, waarmee deze wordt afgesloten. Kortom, en prima plaat van deze Canadese muzikant en songwriter. (8/10) (Eigen beheer)
