In de jaren tachtig scoorde Lloyd Cole met zijn Commotions met onder meer Perfect Skin en Rattlesnakes enkele wereldhits. Zijn album ‘Rattlesnakes’ wordt nog altijd gezien als een van de beste debuutalbums van de jaren tachtig. In het begin van de jaren negentig vervolgde Lloyd zijn muzikale carrière zonder de Commotions.
Wereldtournee
Vorig jaar verscheen ‘Guesswork’, zijn tiende solo CD. Na de release van de CD volgde een maandenlange wereldtournee samen met Commotions gitarist Neil Clark. Een tournee die startte in oktober in Nieuw-Zeeland en Australië en via een reeks van optredens in de Verenigde Staten in maart werd voortgezet in Europa. Door de coronacrisis moest hij deze wereldtournee in maart noodgedwongen afbreken. Het uitverkochte optreden begin maart in Amsterdam, was- een handjevol shows in Duitsland en België daargelaten- een van zijn laatste. “Maar ook de beste show van de tour.”, benadrukt Lloyd Cole in gesprek met Maxazine.
Amsterdam
“Amsterdam is sowieso een stad waar ik graag kom. Het was een van mijn eerste vakantiebestemmingen als artiest. Ik werd er behoorlijk ziek en wat mij betreft daarom ook een van de spannendste steden ter wereld.” Niet voor niets dus schreef Cole op zijn album ‘Easy Pieces’ een song over een zijn verblijf in onze hoofdstad.
De coronacrisis betekende niet alleen een abrupt einde van zijn wereldtournee maar was ook het begin van een onzekere periode die Cole niet onberoerd laat. “Mijn familie en ik zijn gezin zijn gelukkig gezond. Fysiek althans. Mentaal gaat het echter wat minder. Ik ervaar deze periode als stressvol en beangstigend. De impact zal groot zijn. In mijn tuin doe ik af en toe wat golfoefeningen, dat geeft rust en ontspanning.”, aldus Cole.
Chinees eten
“Niet alleen voor de muziekindustrie”, voegt Lloyd daaraan toe. Los van de gevolgen voor de muziekindustrie maakt hij zich als mens en wereldburger echter grotere zorgen over de sociale gevolgen van de crisis. “Elkaar aanraken en samen met en bij elkaar zijn is essentieel in onze beschaving en ons gedrag. Dat zal mogelijk allemaal veranderen en we zullen ons een nieuw sociaal gedrag moeten aanleren. En onszelf opnieuw moeten leren kennen. Dat zal niet meevallen. Weet je, als ik niet samen met mijn vrienden in een Chinees restaurant uit kan gaan eten, heb ik eigenlijk ook helemaal geen trek meer in Chinees eten. De lol is er dan vanaf.”
Fraaie teksten en metaforen. Toch inspireert de crisis Lloyd Cole niet tot het schrijven van songs. Het zijn meer artiesten zoals T. Rex, David Bowie, Bob Dylan en The Buzzcocks en Leonard Cohen die hem nog altijd inspireren. “Ik weet eigenlijk niet hoe inspiratie werkt”, zegt Cole. Op reis en thuis tijdens de lockdown luistert hij naar artiesten met diverse stijlen zoals Mos Def, Scritti Politti, Lana Del Rey, Khruangbin, Bill Callahan, Joan As Police Woman, William Tyler en de IJslander Valgeir Sigurðsson.
Lege stoelen
Over de gevolgen van de pandemie voor zijn leven als muzikant is Cole een tikkeltje minder somber. “Ik ben gematigd optimistisch. Optreden met inachtneming van de afstandsmaatregel zal niet eenvoudig maar ook weer niet onmogelijk. Ik vermoed ook minder sfeervol met al die lege stoelen. En tja, ik zal ook minder CD’s kunnen signeren na afloop.”
Ieder nadeel heeft zijn voordeel. Omdat zijn optredens zijn verschoven naar het najaar is Cole alvast begonnen met het schrijven en opnemen van songs voor zijn volgende album, als opvolger van ‘Guesswork’. “Ik ben net begonnen met de eerste opnames. Eigenlijk zou ik daar pas in september mee beginnen. Maar dat loopt nu allemaal anders.”
Southend-on-Sea
De draad van de tournee van Cole wordt indien het mag weer opgepakt op 1 september met een optreden in Southend-on- Sea in Engeland. De eerste in een lange rij van optredens in Engeland, Portugal, Noorwegen en Zweden samen met Neil Clark, met wie hij in duo de halve wereld over reist. Dat brengt ons gesprek op reizen. “Ik heb als mens verder geen bucket list maar als muzikant zou ik graag ooit eens willen optreden in Rusland, enkele Oost-Europese landen, Mexico en China. Landen waar ik nog nooit op het podium heb gestaan. Daarnaast willen Neil en ik het liefst met een band spelen, maar dat is op dit moment eenvoudigweg niet rendabel.”
Trots
Lloyd Cole studeerde ooit filosofie. Op de vraag waar Llloyd terugkijkend het meest trots op is, volgt dan ook een filosofisch antwoord. “Ik ben niet religieus, maar ik ben van mening dat trots een zonde is. Maar eerlijk is eerlijk, ik ben trots op mijn kinderen. Maar trots op wat ik als muzikant heb bereikt, ben ik niet. Maar ik ben er wel gelukkig mee.”
