Close Menu
.: Maxazine :.
    Facebook X (Twitter) Instagram RSS
    zondag, juli 13
    Trending
    • Album recensie overzicht: Hans Zimmer, Karla Harris en meer
    • De wekelijkse New Music Friday Maxazine Playlist op Spotify, 11 Juli 2025
    • The Weeknd zet records neer in San Francisco
    • All Time Low naar 013
    • Deftones komen naar AFAS Live
    • Justin Bieber – Swag
    • Elbow doet aan succesvolle publieksparticipatie bij Paleis Soestdijk
    • Bob Dylan komt tweemaal naar AFAS Live
    Facebook X (Twitter) Instagram
    .: Maxazine :.
    • HOME
    • Muzieknieuws
    • Concertverslagen
      • Festivals
        • ADE
        • Bospop
        • Brutal Assault
        • CityRock
        • Dour
        • Eendracht Festival
        • Festyland
        • Geuzenpop
        • Jera On Air
        • KempenerPop
        • Lowlands
        • Mundial
        • Paaspop
        • Pinkpop
        • The Brave
        • The Hague Jazz
    • Interviews
    • CD Recensies
      • Legendary Albums
    • Prijsvragen
    • Extra
      • Verjaardagen
      • @Enjoythismusic
    .: Maxazine :.
    You are at:Home»Muziek»CD Recensie»Astodan-Bathala
    CD Recensie

    Astodan-Bathala

    By Jan Vranken17 maart 2020

    Op 3 April is de release voorzien van het tweede album van de Belgische post-rock band Astodan. Onder de titel ‘Bathala’ zal de band het album met 6 tracks wereldwijd releasen.

    Post-rock is een lastig te definiëren muziekstroming, omdat er zo verrekte veel onder kan vallen. Post-rock bestaat vaak uit lange tracks, waarin met gitaren en elektronische instrumenten een soort van textures of soundscapes worden gemaakt. Het is een crossover waarin eigenlijk alles meegenomen kan worden. In de slechte gevallen wordt het dan een brei van kabaal, eerder geschikt voor destructieve oorlogsvoering dan om van te genieten, maar in de beste gevallen is het spannende muziek die uitnodigt ontdekt te worden, en waar je je over kan en mag verbazen.

    In het genre zijn meesterwerken gekend die zeker hun waarde hebben bewezen, en soms ook wel de stap naar een groter publiek konden maken. De Amerikaanse band Rachel’s bijvoorbeeld maakte met ‘Selenography’ een prachtig album en ook Mogwai’s ‘Young Team’ uit 1997 is zeker het luisteren en ontdekken waard.

    Post-rock is zeker geen mainstream, verre van dat, en gezien het aantal luisteraars van een kleine 300 per maand op hun Spotify account is Astodan ook nog geen household name in het genre. Eens zien of ze met ‘Bathala’ het geluk een hand kunnen helpen.

    Het album bevat 6 tracks die allemaal ruim over de vijf minuten heen gaan qua speeltijd. De inspiratie voor de muziek vond de band naar eigen zeggen bij een Filippijnse stam, gekend door het feit dat zij hun doden begraven in een holle boom. Tsja dat is zeker wat anders dan liefdesliedjes, coming of age content of maatschappijkritische hip hop. Het album klinkt qua productie donker, zwaar, en niet consistent. Het Lijkt wel of tijdens het luisteren de band steeds donkerder en muffer gaat klinken. Ik twijfelde of het mijn geest was die tricks speelde, maar ook na vier keer luisteren bleek dat met name bas en drums steeds anders gedefinieerd in de mix liggen. Dat komt de eenheid op het album niet ten goede.

    Laten we eerlijk zijn. Vrolijker gaat niemand worden van dit album. Het is donker, zwaar, zwaarmoedig en traag. Geen feestmuziek. Als ik dan ga luisteren op zoek naar spanning, inventiviteit en mooie vondsten, verrassende arrangementen of melodieën, dan kom ik ook weer bedrogen uit. Alle tracks zijn meer van hetzelfde. Een zwaar tapijt gitaren, wat elektronica, een goede drummer die slecht in de mix ligt en her en der wat pogingen tot melodie of thema op een gitaar. Het klinkt allemaal hetzelfde qua opbouw en structuur. Eigenlijk is het een onmogelijkheid om een nummer helemaal af te luisteren, daar moet je echt jezelf toe overhalen, en dat zal een hele prestatie zijn.

    Ik hoop voor de mannen en of vrouwen achter Astodan dat dit album hun wat verder voortstuwt in de vaart der post-rock liefhebbers. Ik gun het hen ook, want ze hebben hun best gedaan met het thema, de video’s en het artwork. Daar is veel liefde en noeste arbeid in gaan zitten.

    Aan de andere kant is het zo dat een post-rock band die ineens een paar duizend albums verkoopt misschien wel helemaal geen post-rock is. Sommige zaken moeten gewoon lekker klein en niche blijven. Speciaal voor de liefhebbers

    Label : Dunk! records
    Waardering : 4/10

    Share. Facebook Twitter Pinterest LinkedIn Tumblr Email
    Previous ArticleFull Concert: The 1975 Live at The O2, London (2016)
    Next Article Het beeld van SHHT

    Related Posts

    Album recensie overzicht: Hans Zimmer, Karla Harris en meer

    De wekelijkse New Music Friday Maxazine Playlist op Spotify, 11 Juli 2025

    The Weeknd zet records neer in San Francisco


    RSS Muzikantenbank
    • OPROEP – Ervaren gitarist gezocht (Koppelpop 30 augustus)
    • Jazzbassist zoekt gitarist of pianist (Den Haag e.o.)
    • Energieke (feest)band gezocht!
    • Blazers gezocht
    • BEATLES Akoestisch tribute trio
    Over ons
    • Disclaimer
    • Adverteren
    • Privacybeleid en gebruiksvoorwaarden
    Maxazine Regionaal
    • Brabant
    • Gelderland
    • Limburg
    • Noord
    • Noord Holland
    • Overijssel
    • Utrecht
    • Zuid Holland

    Maxazine is er ook in andere talen:



    Type above and press Enter to search. Press Esc to cancel.