The Homesick houdt de gemoederen al sinds 2017 goed bezig in de (underground) muziekwereld. Sinds debuutalbum ‘Youth Hunt’ (2017) werd de band al door velen getipt al “The Best Next Thing”. Een contract bij het alom gerespecteerde label Sub Pop (Nirvana, Soundgarden, Fleet Foxes) legde de lat nog hoger. Donderdagavond stond het drietal in de kleine zaal van Paradiso, werd er wel aan alle verwachtingen voldaan?
The Homesick
Erik Woudwijk (drums), Elias Elgersma (gitaar, zang) en Jaap van der Velde (bas, zang) hebben hun wortels in het Friese Dokkum, maar echt veel tijd brengen ze daar niet meer door. Een druk tourschema is het resultaat van alle superlatieven die het nieuwe album ‘The Big Exercise’ toegeschreven kreeg.
Waar twee jaar geleden nog een stempel “postpunk” op de band kleefde, zijn dezelfde hokjesplaatsers nog steeds bezig om een nieuwe stempel te verzinnen. Vreemde tempowisselingen met barok-achtige partijen (‘Male Bonding’), popliedjes met een drumritme als een oorwurm (‘I Celebrate My Fantasy’), steeds weer verrassingen die moeten dalen. Wanneer je het album op shuffle zet, snap je er geen snars van, maar in de chronologische volgorde lijkt het opeens te kloppen. Hoe het uitpakt in concertvorm, was de grote vraag.
Kleine zaal Paradiso
De kleine zaal van Paradiso is eigenlijk niets anders dan een smalle pijpenla waar 250 muziekliefhebbers hun muzikale helden kunnen bewonderen. Het podium is op heuphoogte dus de voorste 50 man hebben perfect zicht. The Homesick is inmiddels dermate populair, dat de zaal al een kwartier voor het begin (22:00 uur!) al vol stond. Helaas hadden de beide frontmannen besloten dat het wel cool zou zijn om het hele concert op een stoel te gaan zitten. Het resultaat was dat de achterste 200 bezoekers slechts twee voorhoofden zagen, voornamelijk met de ogen dicht. Diverse keren werd nog geroepen “Ik zie niks!!”, maar helaas bleef het tweetal stoïcijns zitten. Het besef dat ruim 200 man geld hadden betaald voor een optreden, drong niet helemaal door. De enige zinnen die er trouwens gedeeld werden waren: “Wij zijn The Homesick uit Dokkum” en “We verkopen T-shirts en albums vanavond”.
Muzikaal was er werkelijk niets aan te merken op het optreden. Het geluid was perfect afgesteld en de setlist bevatte precies de nummers die iedereen wilde horen. Van ‘Kaïn’, ‘Gucci Gucci’ tot aan ‘Childrens Day’ en de twee eerder genoemde nummers. Zelfs drummer Erik heeft niet 1 van de 4529 drumslagen gemist, wat een absolute held is hij! Helaas lieten de Dokkumers niet zien dat ze trots waren om in fukking Paradiso te staan.
Toekomst
